Dzieci. Nie mają prawa głosu. Nie mają wyboru. Dorośli posyłają je do najcięższych prac. Nikogo to nie dziwi.W kominie jest ciemno, duszno i gorąco. George jest mały, a tylko takie dzieci mogą pracować jako czyściciele kominów. Pod sobą ma czarną otchłań. Zapiera się gołymi piętami o cegły. Pełznie w górę. Do światła. Wyciąga rękę ze skrobaczką Nagle wszystko znika. Nie słyszy własnego krzyku. Nie słyszy głuchego odgłosu, z którym jego ciało uderza o palenisko.Łysa Patience pcha swój wózek kopalnianym tunelem. Dziewczynka boi się bicia, a daje radę szybko przesuwać wagonik z węglem, tylko jeśli wciśnie w niego obie ręce i czubek głowy. Włosy wytarły się tam zupełnie i została tylko goła skóra. Ośmioletni William już czeka przy swoich drzwiczkach. Przepuści wózek i zamknie je najszybciej, jak potrafi. W tych prymitywnych warunkach wentylacja jest kluczowa. Inaczej trujące gazy zabiją wszystkich w kopalni. Po pracy będzie chciał wrócić na górę. Zabłądzi.Świat, jaki znamy, wymyślili wizjonerzy, inżynierowie, genialni naukowcy. Ale zbudowały go małe dzieci. Od Londynu, przez pełną fabryk Łódź, aż po ludne miasta Indii maluchom odbierano dzieciństwo, szansę na edukację i normalny dom. Ich praca była tania, a utrata zdrowia i życia akceptowalna.Katarzyna Nowak, laureatka konkursu Książka historyczna nie musi być nudna pod patronatem prof. Normana Daviesa, przenosi nas do czasów, gdy życie dziecka było warte tyle, ile przemysłowiec był gotów zapłacić za jego pracę. Bardzo niedużo. Działo się to w Anglii. Działo się w Polsce. I dziś, choć nie chcemy o tym słuchać, dzieje się nadal w wielu miejscach świata. Być może także korzystasz z pracy ich rąk.
UWAGI:
Bibliografia. Indeks. Oznaczenia odpowiedzialności: Katarzyna Nowak.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Austria, 1926, bezrobocie i bieda po I Wojnie Światowej. Wiedenka, Christine dostaje posadę na wiejskiej poczcie. Pewnego dnia odbiera telegram, przybyła z Ameryki ciotka zaprasza ją do luksusowego hotelu w szwajcarskich Alpach. Tu dzięki pożyczonej garderobie i staraniom swej opiekunki szybko przeistacza się w elegancką damę, zostaje wciągnięta w świat niewyobrażalnego bogactwa i wyrafinowanych rozrywek, jest adorowana przez wielu mężczyzn.
Jednak zazdrość i intrygi zazdrosnych o jej powodzenie kobiet ujawniają jej prawdziwe pochodzenie. Ciotka chce uniknąć skandalu, odprawia ją na wieś. Christine nie potrafi już jednak wrócić do dawnego, zwykłego życia. I wtedy poznaje Ferdinanda.
Reportaż uhonorowany w 2017 roku Nagrodą Pulitzera.
Dotąd rozmowy o biedzie skupiały się na bezrobociu, pomocy społecznej i przepełnionych więzieniach. Matthew Desmond, socjolog Uniwersytetu Harvarda, postanowił uzupełnić ten obraz o problemy mieszkaniowe tych, którzy wydają na czynsz prawie całą pensję, a czasem więcej, przez co wpadają w spiralę długów. Tętniące życiem i wrażliwością opisy ukazują jeden z najbardziej pierwotnych lęków - przed brakiem stabilności.
Eksmitowani to niemal powieściowy, intymny portret ośmiu rodzin, które sięgnęły dna. Aby lepiej je poznać, Desmond zamieszkał na ponad rok w Milwaukee na osiedlu przyczep kempingowych, a później w schronisku w centrum miasta. Przesiadywał na salach sądowych, pomagał w przeprowadzkach, pomieszkiwał w pustostanach. Kłócił się, chodził do kościoła, opiekował się dziećmi. Był świadkiem rozmów z właścicielami mieszkań i widział zarówno niezwykłe akty dobroci, jak i straszliwą znieczulicę.
UWAGI:
Na okładce: Jedna z najważniejszych książek według Baracka Obamy i Billa Gatesa. Oznaczenia odpowiedzialności: Desmond Matthew ; przełożył Tomasz S. Gałązka.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Kto przeczyta Eli, Eli, może już nigdy nie będzie podróżował jak przedtem. Wojciech Tochman opowiada nam o Filipinach, jakich nie znamy, o świecie najuboższych, którzy od lat żyją w slumsach i na cmentarzach Manili. Ale nie jest to książka tylko o nich. Jest i o nas.Wszyscy coraz więcej podróżujemy, coraz więcej fotografujemy świat. Ale nie widzimy tego, o czym pisze Tochman, i co fotografuje Wełnicki. Tego, co pod powierzchnią: cierpienia i bólu. Bo się na nie uodporniliśmy. Tochman odwraca obiektyw, przygląda się nam, ale i sobie, naszemu spojrzeniu na tragedię, na Innego, i dokonuje odnowienia empatycznej więzi.Eli, Eli jednocześnie oskarża i niesie nadzieję. A może nawet rozwiązanie dylematu, co zrobić z widokiem ludzkiego cierpienia. Kluczem jest reporterska uważność, krytycyzm wobec własnego spojrzenia i otwartość na innego człowieka.Gęstej prozie Tochmana towarzyszą znakomite, poruszające zdjęcia Grzegorza Wełnickiego. Twarze, które oglądamy na jego portretach, nie są anonimowe. Tochman przedstawia nam historię ludzi z tych fotografii, opowiada o losach każdego z nich. Z głęboką wrażliwością znaną czytelnikom jego poprzednich książek, wprowadza nas w cichy świat kobiety-drzewa, w codzienność dzieci mieszkających na grobach, w dramat czternastoletniego bohatera opery mydlanej, która nigdy nie powstanie. Patrzymy na ich życie z tak bliska, że wreszcie zaczynamy czuć.
UWAGI:
Oznaczenia odpowiedzialności: Wojciech Tochman ; fotografie Grzegorz Wełnicki.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Aro Marquez nie jest grzeczną dziewczynką, a kłopoty to jej specjalność. Nic nie denerwuje jej jednak tak bardzo, jak widok perfekcyjnych, uprzywilejowanych dzieciaków z bogatych domów, które nie mają pojęcia, czym jest głód i strach. Wszystko, czego zapragną, otrzymują podane na tacy.
Dziewczyna uważa, że dokładnie taki jest Hawken Trent. Grzeczny, poukładany i pewnie jest prawiczkiem. Hawken może mówić, że ona jest kryminalistką, ale nie stanie na jej drodze. Co to, to nie.
Jednak Aro nie ma pojęcia, że ona i Hawken wcale tak mocno się od siebie nie różnią. Można powiedzieć o nim wiele rzeczy, ale na pewno nie to, że jest grzeczny. Książka zawiera treści nieodpowiednie dla osób poniżej szesnastego roku życia.
UWAGI:
Oznaczenia odpowiedzialności: Penelope Douglas ; tłumaczenie Małgorzata Giełzakowska.
Aro Marquez nie jest grzeczną dziewczynką, a kłopoty to jej specjalność. Nic nie denerwuje jej jednak tak bardzo, jak widok perfekcyjnych, uprzywilejowanych dzieciaków z bogatych domów, które nie mają pojęcia, czym jest głód i strach. Wszystko, czego zapragną, otrzymują podane na tacy. Dziewczyna uważa, że dokładnie taki jest Hawken Trent. Grzeczny, poukładany i pewnie jest prawiczkiem. Hawken może mówić, że ona jest kryminalistką, ale nie stanie na jej drodze. Co to, to nie. Jednak Aro nie ma pojęcia, że ona i Hawken wcale tak mocno się od siebie nie różnią. Można powiedzieć o nim wiele rzeczy, ale na pewno nie to, że jest grzeczny. Książka zawiera treści nieodpowiednie dla osób poniżej szesnastego roku życia.
DOSTĘPNOŚĆ:
Została wypożyczona Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
WYPOŻYCZYŁ:
Na kartę 635287 od dnia 2024-05-22 Wypożyczona, do dnia 2024-06-21
Godnio pieśń to śląski przekład klasycznego dzieła bożonarodzeniowego Charlesa Dickensa A Christmas Carol (pol. Opowieść wigilijna) dokonany przez Grzegorza Kulika. Książka ilustrowana jest obrazkami Johna Leecha z pierwszego angielskiego wydania z 1843 roku.Fragment:"Co to som do ciebie Gody, jak niy ino czas płacynio rachonkow, jak żeś je bez piniyndzy? Czas, jak widzisz, żeś je ô rok starszy, ale ani trocha bogatszy! Czas, jak po kludzyniu ksiong bez dwanoście miesiyncy, widzisz, iże niy mosz ani ceskigo profitu! Keby moje pragniynia sie społniyły - pedzioł Scrooge zgorszony - kożdy cymboł, co godo "Radosnych Godow`, winiyn być uwarzony we makowkach i wrażony do ziymie ze patykym jymioły we sercu. Tak by było!".
UWAGI:
Tytuł oryginału: A Christmas carol. Numeracja serii głównej: 8. Tekst w gwarze śląskiej. Oznaczenia odpowiedzialności: Charles Dickens ; przełoż?ł Grzegorz Kulik.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
