Doktor Faustus : żywot niemieckiego kompozytora Adriana Leverkühna opowiedziany przez jego przyjaciela Tytuł oryginału: "Doktor Faustus - Das Leben des deutschen Tonsetzers Adrian Leverkühn erzählt von einem Freunde ".
Powieści Manna wyczekiwano z niecierpliwością, czego najlepszym dowodem był wysyp recenzji i komentarzy po jej wydaniu w 1947 roku. Spodziewano się, że książka udzieli odpowiedzi na pytanie, dlaczego naród "poetów i myślicieli" stał się na dwanaście lat ojczyzną "sędziów i katów" (słowa Karla Krausa). Nie powinno zatem dziwić, że interpretacja "Doktora Faustusa" jako powieści-paraboli zdominowała jej recepcję, a stawianie znaku równości między kuszeniem Adriana Leverkühna a uwiedzeniem narodu niemieckiego przez nazizm stało się czytelniczym nawykiem. Huber Orłowski we "Wstępie" do niniejszej edycji zwraca uwagę na nurt kontestujący tę tradycję. Przywołuje m.in. opinię Stanisława Lema: "Diabeł faszyzmu to wielki i straszny skutek przyczyn małych i trywialnych, to reakcja lawinowa, zapoczątkowana rozkładem społecznym. Tak więc «Doktor Faustus» milczy o Niemcach z czasów połowy naszego stulecia. Opowiada podniosłą historię pewnego artysty, który miał szczęście wyjątkowe przeżyć tragedię, a zatem rzecz pełną najgłębszej wymowy cierpienia uzasadnionego, winy i kary zasłużonej". Komukolwiek przyznamy rację, "Doktor Faustus" pozostanie arcydziełem sztuki powieściowej XX wieku.
"Samotny myśliciel i badacz, teolog i psycholog w swej pustelni, który w pożądaniu rozkoszy światowych i władzy nad światem zapisuje własną duszę diabłu - czyż nie nastał teraz właściwy moment, aby w tym obrazie ujrzeć Niemcy, dziś, gdy Niemcy dosłownie diabli wzięli. Wielkim błędem sagi i dramatu jest to, że nie wiążą Fausta z muzyką. Musiał być muzykalny, musiał być muzykiem. Muzyka jest obszarem demonicznym". Thomas Mann, "Niemcy i naród niemiecki"
"«Doktor Faustus» już w chwili powstania [...] stał się jednym z ważniejszych punktów w powojennej dyskusji na temat niemieckiej tożsamości. Dyskusja ta trwa do dzisiaj, do dzisiaj też książka Tomasza Manna odgrywa w niej istotną rolę. Ale obok tej dyskusji toczy się inna: to dyskusja na temat autonomii sztuki, suwerenności literatury. I tu również powieść Manna odgrywa rolę znaczącą: ta książka bardziej niż wszystkie inne jego dokonania skupia uwagę na etycznym wymiarze dzieła literackiego". Leszek Szaruga
UWAGI:
Oznaczenia odpowiedzialności: Thomas Mann ; przełożyli Maria Kurecka i Witold Wirpsza.
"Dolina Issy" to powieść o inicjacji i dojrzewaniu, o pierwszych wtajemniczeniach w sacrum, w miłość, w przyjaźń, erotykę czy śmierć. Ale jest to równocześnie powieść o zachwycie istnieniem i o buncie przeciw światu, o afirmacji bytu i niezgodzie na jego porządek, o pochwale Boskiego dzieła stworzenia i o otwartej, bluźnierczej rebelii przeciw jego Stwórcy. Dolina Issy to metaforyczna nazwa rzeczywistej doliny Niewiaży, gdzie wychował się Czesław Miłosz.
Książka Miłosza (1955) jest na pozór daleką od tego, co w sztuce pisarskiej uważano pół wieku temu za modne i nowoczesne, szybko jednak stała się jedną z najbardziej popularnych powieści polskiej literatury emigracyjnej.
Jedna z najwspanialszych powieści o dzieciństwie i dojrzewaniu autorstwa laureata Literackiej Nagrody Nobla.
Książka napisana przez Miłosza na emigracji i wydana po raz pierwszy w Paryżu w roku 1955 ukazuje pasje młodego bohatera, Tomasza, zdobywającego samotnie wiedzę o świecie.Utwór Miłosza nie ma typowej, wyrazistej fabuły. Akcja powieści toczy się głównie na Litwie w dolinie zmitologizowanej rzeki Issy.
UWAGI:
Na stronie tytułowej i okładce : Lekcja literatury z Markiem Zaleskim. Tekst wg wydania Dolina Issy, WL, Kraków 1994. Oznaczenia odpowiedzialności: Czesław Miłosz.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Dzieje jednej rodziny na tle burzliwej dwudziestowiecznej historii Turcji.
Latem na początku lat osiemdziesiątych troje wnuków odwiedza dziewięćdziesięcioletnią babkę, która mieszka w starym rozsypującym się domu na prowincji. Dom, pełen dziwnej ciszy, kryje wiele rodzinnych sekretów, mających swój początek kilkadziesiąt lat wcześniej, kiedy Fatma przybyła do małego miasteczka ze Stambułu ze swoim mężem.
Zafascynowany zachodnią kulturą lekarz-ateista marzył, że pisana przez niego i ostatecznie nigdy nieukończona wielotomowa encyklopedia, zbierająca całość ludzkiej nauki i doświadczenia, oświeci zabobonne umysły tureckiego ludu.
UWAGI:
Oznaczenia odpowiedzialności: Orhan Pamuk ; przełożyła Anna Akbike Sulimowicz.
Literacka, imaginacyjna oda do pogranicza, nie tylko geograficznego, fizycznego, ale w najszerszym rozumieniu tego pojęcia... Jedna z najgłośniejszych i najszerzej komentowanych powieści Olgi Tokarczuk.
"W tej mieszance pięknych, uderzających obrazów odnajdziemy portret wyjątkowego miejsca, w którym skupiają się rozmaite kultury, jednostkowe losy i osobne punkty widzenia". Z UZASADNIENIA WERDYKTU NOBLOWSKIEGO KRÓLEWSKIEJ SZWEDZKIEJ AKADEMII NAUK.
"Olga Tokarczuk udowadnia, że granice są po to, by je przesuwać. Nienaturalne przeszkody, takie jak ograniczenia literackiego gatunku czy społeczne konwenanse, wymazuje bez zawahania, by móc naszkicować swoim piórem świat ze wszech miar zachwycający, nietuzinkowy, inny od wszystkich". "LE MONDE"
"Tokarczuk czaruje, stwarza z pustki, dopisuje dalsze ciągi do tego, co jej wiadomo. Trudniej mi nazwać tę przedziwną umiejętność przykuwania do lektury. Jej powieść czyta się chciwie i pospiesznie..." PIOTR ŚLIWIŃSKI
Literacka, imaginacyjna oda do pogranicza, nie tylko geograficznego, fizycznego, ale w najszerszym rozumieniu tego pojęcia... Jedna z najgłośniejszych i najszerzej komentowanych powieści Olgi Tokarczuk.
"W tej mieszance pięknych, uderzających obrazów odnajdziemy portret wyjątkowego miejsca, w którym skupiają się rozmaite kultury, jednostkowe losy i osobne punkty widzenia". Z UZASADNIENIA WERDYKTU NOBLOWSKIEGO KRÓLEWSKIEJ SZWEDZKIEJ AKADEMII NAUK.
"Olga Tokarczuk udowadnia, że granice są po to, by je przesuwać. Nienaturalne przeszkody, takie jak ograniczenia literackiego gatunku czy społeczne konwenanse, wymazuje bez zawahania, by móc naszkicować swoim piórem świat ze wszech miar zachwycający, nietuzinkowy, inny od wszystkich". "LE MONDE"
"Tokarczuk czaruje, stwarza z pustki, dopisuje dalsze ciągi do tego, co jej wiadomo. Trudniej mi nazwać tę przedziwną umiejętność przykuwania do lektury. Jej powieść czyta się chciwie i pospiesznie..." PIOTR ŚLIWIŃSKI
Akcja powieści, której bohaterem jest wnuk protoplasty rodu Wangów, młody Wang Yuan, toczy się w ogarniętych rewolucją Chinach, a także w Stanach Zjednoczonych, do których wnuk Wang Lunga wyjeżdża na sześcioletnie studia.
Wang Yuan jest rozczarowany zarówno zmianami, jakie pod wpływem Zachodu dokonują się w jego ojczyźnie, jak i samym Zachodem, który - choć zaawansowany cywilizacyjnie - nie respektuje standardów tradycji i moralności, a co gorsza żywi nienawiść wobec przedstawicieli innych ras. Zawiedziony wraca do Chin, by na przekór ojcu - rozmiłowanemu w wojnie Wangowi Tygrysowi - a śladami dziada, osiąść na ziemi i zająć się jej uprawą.
Dzieje rodu Wangów zataczają koło, a Yuan - rozdarty między tradycją a nowoczesnością, Wschodem a Zachodem - znajduje spokój i ukojenie w glinianej chacie dziada - jedynym trwałym, nie ulegającym runie, miejscu na świata.
UWAGI:
Oznaczenia odpowiedzialności: Pearl S. Buck ; przełożył Jędrzej Polak.
