Lana del Rey to jedna z najbardziej charyzmatycznych postaci na współczesnej scenie muzycznej. Jej twórczość utrzymana w spójnej stylistyce lat 50. i 60. sprawiła, że piosenkarka zdobyła ogromną rzeszę fanów i sławę na całej kuli ziemskiej. Pierwsza EPka wydana w 2011 roku zawierająca hipnotyzujące utwory Video Games i Blue Jeans trafiła na pierwsze miejsca notowań amerykańskiego iTunes w kilka godzin po wydaniu, a media zachwycały się nad wydawnictwem okrzykując je najlepszymi singlami roku. Prawdziwe zamieszanie wokół Lany rozpętało się po wydaniu pierwszej studyjnej płyty "Born to Die". Album utrzymany w klimacie indie popu z domieszką hip-hopu pokrył się platyną w wielu państwach na całym świecie (w Wielkiej Brytanii nawet potrójną). Krążek zajął drugą pozycję na ekskluzywnej liście Billboard 200. Wyjątkowy, niski głos wokalistki w połączeniu z alternatywnym i niespotykanym dotąd brzmieniem stał się jej cechą charakterystyczną. Piosenki Lany były grane na całym świecie, a sama wokalistka została zaproszona do kampanii reklamowych takich marek jak Jaguar czy H&M. Del Rey otrzymała nagrodę EMA dla Najlepszego Wykonawcy Alternatywnego oraz statuetkę BRIT jako Najlepsza Międzynarodowa Artystka a jej album był czwartym najczęściej kupowanym w 2012 roku. Drugi album studyjny Lany ukazał się latem 2014 roku. Z soulowo-popowych kompozycji artystka odeszła bardziej w stronę psychodelicznego rocka. Krążek zadebiutował na 1. miejscu listy Billboard 200 i pokrył się złotem m.in. w Stanach Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii i Australii. Amerykanka była również zaangażowana w produkcję soundtracku do filmu "Wielki Gatsby". Melancholijny utwór "Young and Beautiful" promował całą płytę ze ścieżką dźwiękową. Kolejny album Lany Del Rey nosi tytuł "Honeymoon". Nagrywany był pomiędzy Los Angeles a Nowym Jorkiem.

Efektem połączenia unikatowej barwy głosu i charyzmy Margaret oraz romantyzmu i ciepła płynącego z głosu Matta Duska jest fantastyczny album zawierający subtelne, swingujące interpretacje jazzowych standardów takich jak: Deed I Do, Gee Baby, Ain``t I Good To You, Just The Two Of Us, Sunshine Of My Life czy Something Stupid.

Zespół Pectus pracując nad płytą "Kobiety", zaprosił do współpracy najwybitniejsze polskie wokalistki, przedstawicielki różnych pokoleń i wielu nurtów muzycznych, by w duetach z Tomaszem Szczepanikiem, liderem formacji, wyśpiewały pochwałę żeńskiego pierwiastka ludzkiej natury i jednocześnie dały świadectwo naszym trudnym czasom. Pectus zabiera nas w kipiącą energią, swingującą wycieczkę po Nowym Jorku z Urszulą Dudziak w roli przewodniczki, w dialogu z Marylą Rodowicz snuje opowieść o ciemnych stronach życia, które staje się balem, z Ireną Santor wirujemy w szlachetnym walcu, a Basia Trzetrzelewska szepce nam do ucha słodko-gorzkie słowa pożegnania. Są też utwory autentycznie przejmujące, jak lament Kayah nad kobietami, które padają ofiarą wojennych gwałtów, powalająca brutalną prostotą skarga Grażyny Łobaszewskiej, ujmującej się za ofiarami przemocy domowej, czy rozmowa nad szpitalnym łóżkiem, w której miłość jest silniejsza od śpiączki, gdzie Szczepanikowi partneruje Monika Kuszyńska. Są też utwory nieco lżejsze, ale równie prawdziwe i fascynujące, zaśpiewane z Patrycją Markowską, Urszulą i Anią Wyszkoni.

Adam Krylik to artysta, który ceni sobie prostotę i naturalność. Inspiruje się codziennością i tym co zwyczajne. To wokalista obdarzony ciepłą, lekko chropowatą barwą głosu o imponującym dorobku wokalnym. Jest wokalistą, kompozytorem, producentem i liderem. Przez wielu uważany za jeden z najciekawszych głosów na polskiej scenie muzycznej. Stworzył własny, rozpoznawalny styl interpretacji wokalnej. Ponad dwa lata temu zwolnił tempo, wyłączył dzwonek w telefonie i zajął się własną twórczością, czego owocem są piosenki przygotowane na pierwszą solową płytę Kto za mną stoi. Muzyka Krylika jest mieszanką rocka, soft rocka, folk rocka z elementami jazzu. Na nadchodzącej płycie, znalazły się proste w formie i ujmujące w przekazie piosenki o marzeniach, miłości czy odkrywaniu rzeczy dawno już odkrytych takich jak; niepowtarzalność zdarzeń, potrzeba samotności, odnalezienie swojej pasji jako sposób na szczęście. Artysta pokazuje te wartości w nowym, niebanalnym ujęciu muzycznym. Czasem z przymrużeniem oka czasem zupełnie wprost. Warstwa tekstowa w większości należy do Michała Zabłockiego znanego krakowskiego poety, reżysera i scenarzysty, autora tekstów m.in. dla Grzegorza Turnaua i Czesława Mozila.