Ludzie często mnie pytają, co robić, aby tak długo żyć. Nie wiem. Ja niczego specjalnego nie robię. Po prostu kocham życie we wszystkich jego barwach, odcieniach i cieniach. Życie jest cudem. Zawsze. [Danuta Szaflarska]
102 lata fascynującego życia, burzliwej kariery i dramatycznych zwrotów historii. Pierwsza biografia Danuty Szaflarskiej.
Podobno, jak na aktorkę, miała zbyt małe oczy. Radziła sobie trzymając je zawsze szeroko otwarte, nie tylko przed kamerą. Wszak jej świat zmieniał się w szalonym tempie. Danuta Szaflarska dzieciństwo spędziła w galicyjskiej wsi; dorastała w Nowym Sączu i Krakowie, pierwsze kroki wśród kulturalnej elity stawiała w przedwojennej Warszawie. Debiutowała w okupowanym Wilnie, po czym wróciła do ogarniętej wojną Warszawy, by naprawdę przeżyć to, co później zagrała w "Zakazanych piosenkach" - filmie, który przyniósł jej ogromną sławę. Potem przyszły wielkie i małe role w teatrze, kinie i na scenie historii PRL. Piękny finał jej kariery rozegrał się w głośnych filmach Doroty Kędzierzawskiej oraz w Teatrze Rozmaitości.
"Pani Danutka kochana" była nie tylko gwiazdą, lecz także wielką aktorką. Grzegorz Jarzyna nazywa ją "aktorką totalną". Jan Nowicki wspomina: "w tym drobnym, ślicznym ciele (.) była zaklęta nieprawdopodobna, ogromna siła". Dorota Masłowska przyznaje, że biło od niej jakieś onieśmielające piękno, a Władysław Pasikowski zdradził pani Danucie, że się jej bał.
Gabriel Michalik kreśli subtelny portret legendy teatru i kina, ludzi, których napotkała oraz epoki, którą mimo dramatycznych przeszkód, przeżyła z naturalną elegancją, wdziękiem i niezwykłą pogodą ducha.
UWAGI:
Bibliografia na stronach 365-[366]. Oznaczenia odpowiedzialności: Gabriel Michalik.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Robert De Niro jest bez wątpienia jednym z największych aktorów swojego pokolenia - o ile nie największym aktorem filmowym wszechczasów. Jego dorobek, zwłaszcza w pierwszych dwóch dekadach kariery, nie ma sobie równych. Aktor zasłynął z głębokiego zaangażowania i zatracając się bez reszty w swoich rolach, stworzył niezapomniane kreacje. Ulice nędzy, Ojciec chrzestny II, Taksówkarz, Łowca jeleni i Wściekły byk wprawiały w zachwyt zarówno widzów, jak i krytyków.W tej przejrzystej biografii autor w zajmujący sposób opisuje życie aktora, począwszy od jego najmłodszych lat, poprzez studia, pierwsze kroki w zawodzie aktora i rozwój kariery, aż po życie rodzinne, doświadczenia w roli ojca, restauratora i biznesmena. Jego historię czyta się jak powieść, której główny bohater, wykorzystując swoje burzliwe przeżycia, osiąga szczyt doskonałości jako artysta. Ten nadzwyczajny portret człowieka i aktora zyskuje dodatkową głębię dzięki nawiązaniom do przyjacielskich stosunków, jakie łączą De Niro m.in. z Martinem Scorsese, Meryl Streep, Harveyem Keitelem, Shelley Winters i Francisem Fordem Coppolą. Levy jako pierwszy korzystał z dostępu do osobistych notatek i materiałów roboczych De Niro, co pozwoliło mu stworzyć bezprecedensowy obraz przygotowań poprzedzających legendarne kreacje aktora. Informacje o metodach pracy De Niro rzuciły nowe światło na jego dorobek. Rozmowy ze współpracownikami i przyjaciółmi aktora pozwoliły Levy’emu prześledzić drogę De Niro od młodzieńczych aspiracji do ugruntowanej pozycji artysty i idola.
UWAGI:
Bibliografia, filmografia na stronach 672-[682]. Oznaczenia odpowiedzialności: Shawn Levy ; przeład Radosław Madejski.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Janusz Głowacki zawsze powtarzał Łapickiej: - Powinnaś pisać. Wreszcie go posłuchała.Życie Zuzanny Łapickiej, córki Andrzeja Łapickiego, byłej żony Daniela Olbrychskiego, to idealny materiał na scenariusz serialu z życia tzw. wyższych sfer artystycznych, nie tylko Polski.W swej książce Łapicka kreśli portrety kilkudziesięciu intrygujących postaci, które spotkała, choćby Krzysztofa Kieślowskiego i Andrzeja Żuławskiego, ale równie ważny, jak one same, jest sposób, w jaki na nie patrzy: przenikliwie i dowcipnie.Łapicka pisze także o Agnieszce Osieckiej i Jeremim Przyborze, o Federico Fellinim, spotkanym w Cinecitta, Janie Pawle II, odwiedzanym w Watykanie, o Andrzeju Wajdzie, Krystynie Jandzie i Joannie Szczepkowskiej, Gustawie Holoubku i Tadeuszu Łomnickim, Elżbiecie Czyżewskiej i Jerzym Skolimowskim, Stanisławie Dygacie i Tadeuszu Konwickim, o emigracyjnym Paryżu z lat 80. i Warszawie, której już dziś nie ma.
UWAGI:
Oznaczenia odpowiedzialności: Zuzanna Łapicka.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Lata PRL-u nie były łaskawe dla twórców filmowych. Reżyserzy, niczym członkowie sekcji gimnastycznej, musieli nauczyć się wielu akrobatycznych figur, by uniknąć starcia z władzą. Jednocześnie to właśnie w tych trudnych czasach powstały największe polskie dzieła fabularne i dokumentalne, rodzime filmy były popularne za granicą, a gwiazdy kina Polski Ludowej do dziś świecą najjaśniejszym blaskiem. Krytyk filmowy i dziennikarz Piotr Czerkawski rozmawia z reżyserami, którzy na stałe wpisali się w historię polskiej kinematografii. Jerzy Hoffman, Kazimierz Kutz, Marek Piwowski, Jerzy Antczak, Jerzy Gruza, Marek Piestrak, Wojciech Marczewski, Janusz Kondratiuk, Agnieszka Holland, Krzysztof Zanussi, Magdalena Łazarkiewicz, Maria Zmarz-Koczanowicz i Janusz Zaorski przedstawiają strategie przetrwania w niezbyt przyjaznym czasie i przeprowadzają nas przed trudny okres transformacji. Drżące kadry to dowcipna i barwna opowieść o życiu i duchu tej pozornie szarej epoki.
UWAGI:
Oznaczenia odpowiedzialności: Piotr Czerkawski.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni