"Kaczor Donald wcale nie chciał znaleźć się w rozpędzonym meksykańskim pociągu bez maszynisty ani toczyć nierównej walki z bandziorem zwanym Złotym Kapeluszem. Ale kiedy w grę wchodzi fortuna w srebrze, a u boku Donalda stoją nieustraszeni amigos José Carioca i Panchito, nierówna walka staje się równiejsza! Między innymi o tej walce opowiada tytułowy komiks o trzech caballeros, ale to dopiero początek! W "Meandrach architektury" Dziadek Be znajduje oryginalne plany skarbca Sknerusa, a w historii "Każda różdżka ma dwa końce" Magika de Czar rzuca bardzo groźne zaklęcie na umysły Sknerusa i Donalda. Te historietas excelentes ("doskonałe komiksy" - tłumaczymy na wypadek, gdyś nie był caballero) wreszcie doczekały się wznowień w oszałamiających kolorach oraz z prawdziwym skarbcem komentarzy i zakulisowych ciekawostek opisanych przez samego Dona Rosę.

Kolekcja, składająca się z dziesięciu tomów, to pierwsze kompletne, chronologiczne wydanie kaczych przygód autorstwa ulubieńca czytelników Dona Rosy, podążającego śladem legendarnego disnejowskiego autora Carla Barksa, lecz posiadającego własny, niepowtarzalny styl. Rosa, który zasłynął cyklem "Życie i czasy Sknerusa McKwacza", przez dwie dekady snuł opowieści o Sknerusie i Donaldzie!"

Najbardziej znana na świecie meksykańska powieść. Tłumaczona na czterdzieści języków, sprzedana w ponad czterech milionach egzemplarzy.

W sercu meksykańskiej tradycji, w czasach rewolucji z początku XX wieku, zrodziła się opowieść o miłości - tak intensywna jak smaki, które ją przenikają.

Tita, najmłodsza córka, pozbawiona możliwości ślubu z ukochanym Pedrem z powodu surowej rodzinnej tradycji, tylko w kuchni znajduje przestrzeń do wyrażania swoich uczuć. Przygotowując potrawy tak pełne emocji, że potrafią zmienić bieg wydarzeń, przekazuje miłość w najczystszej formie.

Ta powieść to pochwała kulinarnego artyzmu, w którym każdy składnik, każdy przepis kryje w sobie głębokie uczucie. Laura Esquivel, mieszając elementy realistyczne z odrobiną magii i fantastyki, kreuje świat, gdzie jedzenie staje się metaforą namiętności, a przygotowywanie posiłków - aktem miłości. Opowiada też historię o sile tradycji, rodzinnych więzach i poszukiwaniu własnej drogi do szczęścia, nawet jeśli oznacza to łamanie zasad.

Zupełnie nieznane oblicze Sławomira Mrożka! Mistrz absurdu, uznawany za mizantropa i introwertyka, okazuje się prawdziwym romantykiem dzięki wspomnieniom prosto z szuflady (i z serca) jego żony. "Zaczynało mi się nudzić. Czekałam w recepcji hotelu już od czterdziestu minut, kiedy zobaczyłam, jak wchodzi wysoki, postawny mężczyzna w dżinsach, z miną Gary’ego Coopera wyrażającą pewność siebie i zarazem nieśmiałość. Spojrzałam na niego, on spojrzał na mnie, uśmiechnęłam się, on się uśmiechnął i w tamtej chwili nie liczyło się nic więcej". Tak zaczyna się niezwykle osobista opowieść Susany Mrożek, która poznała pisarza w 1979 roku w Meksyku. On był wdowcem, miał 49 lat i tkwił w długiej burzliwej relacji z mężatką. Susana miała wtedy 27 lat, była po rozwodzie i podjęła decyzję, że nigdy więcej nie wyjdzie za mąż. Została tłumaczką i przewodniczką Sławomira, on był jej przyjacielem, bezwarunkowo szczerym. Zakochali się, rozjechali, pisali do siebie, szukali się, spotykali w Europie, rozstawali, wchodzili w nowe związki, ranili, tęsknili. W 1987 roku oświadczył się jej w Paryżu. Bez namysłu odpowiedziała nie, ale to nie koniec tej historii pokazującej głębokie uczucie łączące dwoje dojrzałych i świadomych siebie ludzi - miłość z jej blaskami i cieniami, która jest w stanie przezwyciężyć mroczne, depresyjne tło, nieobce obojgu. Wspomnienia Susany Mrożek, przeplatane listami, jakie para pisała do siebie przez lata, oraz nieznanymi rysunkami Mrożka, pokazują pisarza z zupełnie nieznanej strony. Kto by pomyślał, że Sławomir Mrożek, jawiący się powszechnie jako samotnik stroniący od wszelkich egzaltowanych uniesień, ozdabiał swoje liściki do ukochanej serduszkami i zapakowywał je w koperty z Hello Kitty? Jednak ogromna czułość, jaką Susana i Sławomir darzyli się przez lata, nie ma w sobie nic infantylnego. Czy możliwe jest pogodzenie tych wszystkich sprzeczności: depresji, namiętności, osamotnienia, czułości, beztroski i prozy życia w obliczu chorób i upływającego czasu? Mrożkowie znaleźli na to własny, jedyny w swoim rodzaju sposób, a Susana Mrożek nareszcie uchyla rąbka tajemnicy.

Granica dla Francisco Cantú zawsze była blisko. Wydawało się, że jest stworzony do pisania o niej.
Urodził się i wychował na przygranicznych terenach amerykańskiego południowego zachodu.
Dziadek był imigrantem, a matka - strażniczka - patrolowała tereny parku narodowego. Francisco wstępuje do amerykańskiej straży granicznej.
Wśród krajobrazów znanych z hollywoodzkich westernów sumiennie i dokładnie pełni swoje obowiązki. Złapanych imigrantów odwozi do aresztu. Znalezione ciała odwozi do kostnicy. Jak to na służbie: po prostu robi, co mu każą. Czuje, że jest w tym dobry, ale czy to dobrze?
Gdy jego przyjaciel imigrant jedzie do Meksyku odwiedzić umierającą matkę i nie może już wrócić, coś w nim pęka.
Granica przestaje być abstrakcyjnym pojęciem, a staje się bolesną rzeczywistością.

Zakazana miłość, niebezpieczny list i historia, która się powtarza.

Śmierć znanego aktora Jamesa Harrisona wywołuje poruszenie nie tylko w Wielkiej Brytanii. Dziennikarka Joanna Haslam, idąc na nabożeństwo żałobne, w którym ma uczestniczyć wiele słynnych osób, liczy na smakowite kąski mogące poprawić jej pozycję w redakcji. Tymczasem uwagę dziennikarki odciąga pewna staruszka, uniemożliwiając jej polowanie na sensację.

Rozczarowana Joanna nie ma pojęcia, że dzięki nieznajomej otwiera się przed nią szansa na odsłonięcie długo skrywanej tajemnicy, która może wstrząsnąć monarchią. I nie wie, że są ludzie, którzy nie cofną się przed niczym, żeby tylko nie dopuścić, aby pewien napisany przed laty list miłosny wpadł w niepowołane ręce.

W niejasnych okolicznościach zostaje zamordowana aktorka Pamela Dosantos, która zrobiła karierę dzięki zniewalającej urodzie i zażyłym kontaktom z prominentnymi przedstawicielami świata polityki.
Zbrodnia powoduje lawinę nieprzewidzianych konsekwencji, jakim musi stawić czoło partia rządząca. Wypalony zawodowo dziennikarz Tomas Arizmendi pisze krótki artykuł na temat zabójstwa słynnej aktorki. Nie weryfikując informacji, sięga po pewien interesujący szczegół dotyczący miejsca odkrycia zwłok.
Okazuje się, że ciało odnaleziono zaledwie kilka metrów od posiadłości Augusta Salazara, potężnego i wpływowego przedstawiciela nowego rządu. Tomasowi grozi śmiertelne niebezpieczeństwo.

Skorumpowani to thriller napisany w konwencji dziennikarstwa śledczego, który czyta się z zapartym tchem. Burzliwa historia miłosna, wstrząsające fakty, mroczne sekrety władzy, świat korupcji i mafii narkotykowej - ta mieszanka trzyma w napięciu do ostatniej strony.

Ameryka Łacińska to obszar fascynujący, a zarazem obfitujący w niezwykłe wydarzenia historyczne. To tutaj powstało wiele cudów sztuki. To tutaj ukształtowało się latynoskie społeczeństwo na bazie mieszania ras i kultur: europejskich, prekolumbijskich i afrykańskich. Książka Mirosława Olszyckiego stanowi bogate opracowanie poświęcone kulturze, historii, działalności Kościoła oraz procesom narodotwórczym w kolonialnym Nowym Świecie. Przybliża podstawowe zagadnienia dotyczące hiszpańskiej i portugalskiej ekspansji, kolonizacji ludów i poszczególnych regionów Ameryki. Objaśnia różnorodne aspekty związane z kształtowaniem się skomplikowanej rzeczywistości, w której obok lub na bazie majańskich, azteckich oraz inkaskich świątyń powstawały katolickie katedry i domy wzorowane na budynkach Madrytu, Lizbony czy Sewilli.Podkreślając osiągnięcia kultur prekolumbijskich, autor zastanawia się także nad fenomenem hiszpańskich podbojów przełomu wieków XV i XVI, które do tej pory budzą podziw, a jednocześnie są źródłem licznych kontrowersji. Jak zauważa w rozdziale poświęconym kulturze duchowej i materialnej społeczeństw prekolumbijskich, nie można pominąć ich dorobku. W końcu XV wieku odkrycie nowego kontynentu unaoczniło Europejczykom istnienie ludów, których sztuka i osiągnięcia intelektualne okazały się całkiem odmienne od tego, co rozwinięto w Europie, a jednocześnie wskazywały na duże możliwości miejscowych społeczeństw w takich dziedzinach, jak: budownictwo, architektura, sztuka czy astronomia. Dotyczy to szczególnie rejonów obecnego Meksyku, Belize, Gwatemali, Hondurasu i Salwadoru uznawanych za miejsce narodzin i rozwoju tak zwanych cywilizacji mezoamerykańskich.Autor wskazuje, że iberyjski kolonializm, oprócz negatywnych cech, miał również wiele cech pozytywnych, biorąc pod uwagę na przykład powstałe liczne zabytki o wysokich walorach estetycznych. Te kolonialne arcydzieła Olszycki opisał na tle ówczesnych warunków topograficznych, klimatycznych oraz społecznych i pokazał je na fotografiach. Ważnym elementem książki jest także przyroda, która stała się tłem krwawej konkwisty i późniejszego procesu - budowania Nowego Świata. Autor szczególnie uważnie przygląda się sztuce, architekturze, muzyce, literaturze epoki kolonialnej, jak również działalności Kościoła i misjom jezuickim powstającym między innymi dla Indian Guaraní i Chiquitos w latach 1492-1824. Był to czas, kiedy rodziło się nowe społeczeństwo latynoskie we wzajemnych relacjach pomiędzy ludnością autochtoniczną a Europejczykami, Afrykanami, Azjatami, od Meksyku i Karaibów, poprzez Ekwador, Kolumbię, Brazylię, aż po Peru i Chile. Jak wskazuje autor, problemy postkolonializmu to sprawy bardzo aktualne, często drażliwe i mocno przeżywane przez współczesne społeczeństwa latynoskie.Książka, oprócz wstępu i zakończenia, zawiera cztery zasadnicze części (Wprowadzenie, Ameryka Hiszpańska, Ameryka Portugalska oraz Kościół i Misje patronackie w kolonialnej Ameryce Łacińskiej).Dla kogo: Ta książka to prawdziwa skarbnica wiedzy na temat Iberoameryki dla osób zainteresowanych tym obszarem: jego historią, kulturą, sztuką, społeczeństwem, problemami hiszpańskiej i portugalskiej ekspansji, kolonizacji ludów i regionów Ameryki. Sprawdzi się także świetnie jako kompendium wiedzy dla podróżników wybierających się do krajów Ameryki Łacińskiej.