26 kwietnia 1986 roku o godzinie pierwszej minut dwadzieścia trzy pięćdziesiąt osiem sekund seria wybuchów obróciła w ruinę reaktor i czwarty blok energetyczny elektrowni atomowej w położonym niedaleko granicy białoruskiej Czarnobylu. Awaria czarnobylska była najpotężniejszą z katastrof technologicznych XX wieku.
Dwadzieścia lat później Swietłana Aleksijewicz wróciła do Czarnobyla. Rozmawiała z ludźmi, dla których ten dzień był końcem świata, którzy żyć nie powinni, ale przeżyli i żyją, bo żyć trzeba. A oni opowiedzieli jej o tym, co wydarzyło się wtedy, i o tym, co jest tam dziś. O ponad dwóch milionach Białorusinów, których zapomniano przesiedlić poza strefę skażoną, o dzieciach bez włosów, o zwierzętach o smutnych oczach, które zamieszkały w porzuconych domach, o dziwnych stworach, które pojawiły się w rzekach i lasach. I o tym, że mimo wszystko ludzie chcą być szczęśliwi. Podobnie jak w książce o radzieckich żołnierkach wybitna białoruska dziennikarka stawia nas wobec bezlitosnej prawdy. To książka o apokalipsie, która nastąpiła pewnej kwietniowej nocy tuż za naszą wschodnią granicą.
UWAGI:
Oznaczenia odpowiedzialności: Swietłana Aleksijewicz ; przełożył Jerzy Czech.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Czarny dziennik kata : wspomnienia André Obrechta, który wykonał 322 egzekucje Tytuł oryginału: "Carnet noir du bourreau : mémoires d`André Obrecht, l`homme qui executa 322 condamnés".
Jak scharakteryzować tych, którzy zabijają zawodowo? Co kryje się w głowie kata. Kim jest? Jak wygląda jego życie codzienne? Co myśli o swojej pracy? Jak sobie radzi z odbieraniem życia jako ze swoją codziennością? Odpowiedzi na te pytania podsunie czytelnikom lektura "Czarnego dziennika kata" i "Dynastii katów". "Przyjrzę się wszystkim, z którymi »pracowałem« w tym zawodzie od trzydziestu lat. [.] Ta książka jest moją własną psychoanalizą" - pisze w "Czarnym dzienniku kata" André Obrecht, który ma potrzebę "przepracowania" doświadczenia bycia katem. Aby poradzić sobie z tym, musi to opowiedzieć, musi swoje przeżycia ubrać w słowa i podzielić się nimi.
Rola kata, tak jak śmierć, jest tematem tabu. Dlaczego kat robi to, co robi? Kat zawsze przyciąga uwagę i zainteresowanie. Jest kimś na swój sposób wyjątkowym i za takiego się uważa: "Na całym świecie są tylko dwie osoby, które mogą zadać śmierć: Bóg i kat. To moje prawo. I mój obowiązek" - stwierdza André Obrecht. Bohaterowie podkreślają przy tym, że cenią sobie spokojne życie i nie chcą być na co dzień rozpoznawani jako kaci. Co się za tym kryje? Czy jest to niezdrowa fascynacja ich pracą polegającą na obcowaniu ze śmiercią? Czy może obawa przed zemstą osób, które są bliskie straceńcom? A może strach przed przeciwnikami kary śmierci? Odpowiedzi na te pytania znajdzie czytelnik w książce.
Kaci opowiadają o tym, że wierzyli w swoją pracę. Byli przekonani o jej słuszności. Mówią o ofiarach przestępstw, zwracają uwagę na krzywdy, jakie uczynili im skazańcy. Podkreślają swój profesjonalizm, czyli precyzję, z jaką wykonują karę śmierci. Jednocześnie wyłania się z tego obraz kata jako osoby o nastawieniu paranoicznym, obawiającej się reakcji otoczenia. Na kartach kreowane jest również inne oblicze człowieka wykonującego wyroki śmierci. Oblicze bardzo człowiecze, należące do kogoś mającego swoje upodobania, zasady, czas na przyjemności, życie rodzinne.
Spore fragmenty historii kata poświęcone są przestępcom, np. seryjnemu zabójcy kobiet - Henriemu Landru, nazywanemu "Sinobrodym", Marcelowi Petiotowi - lekarzowi medycyny, który przypisywał sobie 63 ofiary, jednak skazano go za 27 zabójstw, czy też Christianowi Ranucciemu - zabójcy 8- letniej dziewczynki, którego egzekucja była ostatnią w karierze Obréchta. Jan Gołębiowski - psycholog kryminalny.
UWAGI:
Oznaczenia odpowiedzialności: Jean Ker ; tłumaczyła Agata Tomaszewska.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Jest to pierwsza publikacja, tak szeroko ujmująca monografię artysty. W katalogu znaleźć można teksty przybliżające genezę powstania prac i ich kontekst, a także obszerną prezentację prac artysty.
"(.) Sztuka Krystiana Burdy ma charakter scjentologiczny i co się z tym często wiąże, artykułowana jest językiem geometrii. Rygorystycznie traktuje artysta wymóg, by wszelkie użyte przez niego formy i barwy miały racjonalne uzasadnienie. W jego twórczości nie ma miejsca na intuicyjne, podświadome lub przypadkowe działania. Sam określa swój sposób tworzenia sztuki jako kalkulacyjny. Układy form w jego pracach muszą być logicznie uporządkowane i harmonijne. Kolor, oszczędnie traktowany, ma znaczenie informacyjne. Jednak nie w sensie jakiejkolwiek kulturowo przyjętej, odwiecznej symboliki znaczeń, ani określonego oddziaływania psychologicznego. Informacja dotyczy ustawienia form barwnych w przestrzeni. To kolor w znacznej mierze ustawia je bliżej lub dalej, rozczłonkowuje lub wiąże w spójną całość i wyznacza wektory ruchu. Jak bywa to i może być istotne uzmysławia Burda przytaczając relacje kolegi, który opowiadał mu po powrocie ze Stanów Zjednoczonych o moście, którego jezdnia stanowiła optyczny raster. Przejeżdżający tędy kierowcy zmuszeni byli dla bezpieczeństwa zwalniać, ponieważ migotanie siatki rastra uniemożliwiało prawidłowe postrzeganie otoczenia i kierunku jazdy. Wystarczyłoby scalającym elementem wizualnym zdominować strukturę rastra, by usunąć jego destrukcyjne działanie. Zamiast tego ustawiono znaki ograniczające szybkość jazdy."
UWAGI:
Tekst równoległy polsko-angielski. Oznaczenia odpowiedzialności: Krystian Burda ; [tłumaczenie Maciej Głogoczowski].
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Jedenastoletni Adam przemierza ponure ulice przemysłowych Katowic. Ojciec chłopca jest aktywnym działaczem partyjnym, to z jego inicjatywy Gustaw Morcinek występuje o zmianę nazwy Katowice na Stalinogród. Matka tęskni za rodzinnym Nowym Sączem i stara się ignorować romanse męża.
Jednak dużo bardziej niż surowa rzeczywistość rodziców, Adama fascynuje podróż do równoległej krainy z pogranicza jawy i snu, pełnej tajemnic i czarów. Stary kredens, służący podczas wojny za schronienie przed Niemcami, staje się dla chłopca magicznym wehikułem zdolnym zabrać go daleko od codziennych zmartwień.
Świat brutalnego ustroju, politycznych rozgrywek i kształtującego się na nowo powojennego Śląska postrzegany oczami Adama zmienia swój bieg, wkraczający w oniryczny, uniwersalny wymiar opowieści o człowieczeństwie w epoce kresu wartości.
UWAGI:
Na książce pseudonim autora, nazwa: Ryszard Antoniszczak. Oznaczenia odpowiedzialności: R. A. Antonius.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Czas szaleństwa czy czas wiary? : o kryzysie w Kościele, fałszywym ekumenizmie, "myślicielach" nowej lewicy i czasach ostatecznych "O kryzysie w Kościele, fałszywym ekumenizmie, "myślicielach" nowej lewicy i czasach ostatecznych "
- Komu przeszkadza Pismo Święte? - Kto chce zrehabilitować faryzeuszy? - Między "Drogą, Prawdą i Życiem" a fałszywym miłosierdziem. - Dlaczego Polacy są skazani na żydowską niechęć? - Marcin Luter: buntownik czy Sługa Boży? - Między homolandem a kalifatem. Czy żyjemy w czasach ostatecznych? - Grób św. Piotra - lekarstwo na przeintelektualizowanie wiary katolickiej.
UWAGI:
Oznaczenia odpowiedzialności: z Pawłem Lisickim rozmawia Tomasz D. Kolanek.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Reportaż duńskiej pisarki i reżyserki filmów dokumentalnych, m.in. znanego w Polsce filmu "Czaszka z Katynia". To iście detektywistyczna i trzymająca w napięciu opowieść o przypadkowym odkryciu przez autorkę w kopenhaskim Instytucie Medycyny Sądowej czaszki polskiego oficera zamordowanego w Katyniu, o pełnym nieporozumień poszukiwaniu jego rodziny, a także o losach duńskiego lekarza uwikłanego przez Niemców w sprawę katyńską. Wątki polskie przeplatają się w tym fascynującym reportażu z wątkami duńskimi i z opowieścią o wieloletnim zakłamywaniu przez świat prawdy o mordzie katyńskim.
UWAGI:
Bibliografia i netografia na stronach 213-[214]. Oznaczenia odpowiedzialności: Anna Elisabeth Jessen ; przekład z języka duńskiego Bogusława Sochańska.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
