Czy demokracja jest przereklamowana? Według Franka Underwooda — tak. Dlaczego?Bohater House of Cards zaprasza nas za kulisy politycznej walki o najważniejsze stanowiska w państwie. Droga do Gabinetu Owalnego wybrukowana jest hipokryzją, a dotrzeć do niego może każdy, kto będzie wystarczająco przebiegły i bezwzględny. Chociaż wizja takiego świata może wzbudzać w nas trwogę, kultowy serial przyciągnął przed ekrany miliony widzów na całym świecie. House of Cards unaocznia nasze największe obawy związane z polityką, a sam Frank staje się Machiavellim naszych czasów. Wraz ze swoimi sojusznikami prezentuje widzom mroczne intrygi i chwyty manipulacyjne stosowane na najwyższych szczeblach władzy państwowej.Filozofia życiowa Franka Underwooda oparta jest na dziełach największych: Platona, Arystotelesa, Nietzschego, Hobbesa czy Marksa. Autorzy w pisanych lekkim piórem esejach analizują postawy oraz przekonania Franka, odwołując się do — zaskakująco aktualnych — klasycznych dzieł filozoficznych. Zadają pytania o etykę, prawdę, sprawiedliwość i władzę. Książka ta pozwoli Ci nie tylko zrozumieć postępowanie bohatera House of Cards, ale i współczesną politykę. Jeśli zastanawiasz się, dlaczego Frank zwraca się bezpośrednio do widza, czy w dzisiejszym świecie możliwa jest uczciwa polityka, i dlaczego władza tak przyciąga — to właśnie tu znajdziesz odpowiedzi. Zapnij pasy. Wyruszamy w podróż w głąb umysłów ludzi najbardziej przewrotnych — polityków.
UWAGI:
Oznaczenia odpowiedzialności: redakcja J. Edward Hackett ; [tłumaczenie Wojciech Usarzewicz].
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Google zapytany o "kryzys" wyświetla 6 280 000 wyników w 0,45 sekundy. Czołowe miejsca zajmują odniesienia do kryzysu gospodarczego, finansowego, psychologicznego czy kryzysu w związku. Martha C. Nussbaum w książce Nie dla zysku. Dlaczego demokracja potrzebuje humanistów w alarmującym tonie pisze jednak, że najważniejszy rodzaj kryzysu dotyczy edukacji, z której rugowana jest humanistyka, formująca świadomych, samodzielnych i krytycznych obywateli. Ich miejsce zastępują "pokolenia użytecznych maszyn", a "na naszych oczach rozstrzyga się przyszłość światowych demokracji".
Humanistyka może spełnić funkcję edukacyjną tylko wtedy, gdy zasilają ją rzetelne badania akademickie. Jako jedność badania i nauczania, teoretyzowania i praktyki powinna być "polityką wrażliwości", w ramach której humanista w sposób moralnie odpowiedzialny porusza się w sferze znaczeń i wartości. W tym sensie, zakorzenionym w filozofii Derridiańskiej, humanistyka oznacza "praktykowanie krytycznego oporu wobec wszystkich pojęć, wartości, idei czy kulturowych tendencji po to, by nie przekształciły się one w zawłaszczające dogmaty i ideologie". Widać to szczególnie dobrze z perspektywy ontologii kulturowej, którą przyjęto w prezentowanej publikacji.
Swoistość humanistyki w perspektywie ontologii kulturowej 19
O czym jest ta praca 22
Mapa I: Kultura 29
Kultura jako rzeczywistość autonomiczna i ponadnaturalna 36
Kultura jako część rzeczywistości społecznej 45
Koncepcja kultury jako pomocnej w zrozumieniu rzeczywistości społecznej 47
Wartościujące ujęcia kultury 51
W stronę posthumanistyki 57
Mapa II: Historia 65
Historiozoficzne koncepcje dziejów 66
Humanistyka a kwestia dziejów 72
Mapa III: Wspólnota 87
Substancjalistyczne koncepcje wspólnoty 90
Niesubstancjalistyczne koncepcje wspólnoty 97
Rekapitulacja 108
Mapa IV: człowiek/ciało 117
Merleau-Ponty: fenomenologia ciała 122
Perspektywa gender i queer: „ciała, które znaczą” 128
Nowy materializm i ontologia poheideggerowska: powrót materii i ciało jako relacja 131
Zakończenie 139
Jaka humanistyka? 140
Literatura przywołana 143
Summary 155
The humanities from the point of view of cultural ontology 155
Nota o Autorze 157
UWAGI:
Książka jest zmienioną wersją rozprawy doktorskiej. Bibliografia, netografia na stronach 143-153. Streszczenie w języku angielskim. Oznaczenia odpowiedzialności: Marcin Maria Bogusławski.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
