Niniejsze opracowanie jest próbą potraktowania kultury popularnej jako składowej nowocześnie rozumianej pedagogiki kultury. Książka składa się z kilku wyodrębnionych części, zachowując zasadę "od ogółu do szczegółu". Pierwsza zawiera teksty ukazujące teoretyczne i metodologiczne zaplecze badań pedagogicznych nad kulturą popularną (Witold Jakubowski, Zbyszko Melosik, Dariusz Kubinowski i Martyna Pryszmont-Ciesielska). Artykuły wypełniające część drugą skupiają się na przedstawieniu edukacyjnego potencjału i zarazem socjalizacyjnych mechanizmów "działania" kultury popularnej (Agnieszka Gromkowska-Melosik, Joanna Anioł, Oskar Szwabowski, Marta Kondracka-Szala i Marcin Michalak). Część trzecia dotyczy możliwości wykorzystania filmu w działaniach edukacyjnych (Joanna Golonka-Legut, Michał Brol i Agnieszka Skorupa, Alicja Mironiuk-Netreba oraz Ewelina Konieczna). Czwartą część tworzą teksty o sposobach czytania fotografii, będącej ważnym elementem współczesnej kultury obrazu (Wiesław Drobek i Ewa Dawidejt-Drobek, Justyna Pilarska, Emilia Mazurek, Mariusz Makowski). W ostatniej części omówiono wieloaspektowo zjawisko popkulturowych biografii (Agnieszka Ogonowska, Magdalena Karkowska, Anna Ślósarz i Maria Szumera). Z recenzji prof. dr hab. Agnieszki Cybal-Michalskiej Tom jest zbiorem artykułów odwołujących się do ciekawego poznawczo i jakże ważnego społecznie zagadnienia pedagogiki kultury popularnej. Uważna ich lektura ukazuje, że odpowiedź na pytanie o warunki umożliwiające "rozpoznanie edukacyjnego i socjalizacyjnego «działania» rozmaitych fenomenów kultury współczesnej" domaga się wywalczenia w humanistycznym i społecznym dyskursie. [.] Niewątpliwie to oryginalne opracowanie nie tylko stanowi znaczący wkład w rozwój nauk społecznych, lecz także inspiruje do stawiania kolejnych pytań i poszukiwania na nie wielokontekstowych odpowiedzi.
Praca Pedagogika kultury w zarysie pomyślana została jako podręcznik akademicki i ma wszelkie szanse, żeby stać się publikacją zaliczaną do kanonu lektur na wielu kierunkach studiów humanistycznych, a przede wszystkim na kierunkach pedagogika i kulturoznawstwo. Autor - wybitny znawca i reprezentant pedagogiki kultury - przedstawił rodowód tego kierunku czy nurtu myśli pedagogicznej, nakreślił dzieje kształtowania się założeń filozoficznych i metodologicznych pedagogiki kultury, przywołał poglądy klasyków tego kierunku (tworzących w Polsce i w innych krajach). Przyjęty w tej pracy układ chronologiczno-problemowy pozwala śledzić losy pedagogiki kultury i jej zwolenników, pozwala także dostrzec dokonujące się przemiany i uwarunkowania przemian w pojmowaniu oraz uprawianiu pedagogiki kultury.
UWAGI:
Zawiera również wybór tekstów innych autorów. Bibliografia na stronach 209-218. Oznaczenia odpowiedzialności: Janusz Gajda.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
