Paula śpiewa w operze. Oskar przekonuje się, że to bardzo ciekawy zawód. Przyjaciółka oprowadza go po operze i prezentuje salę prób, fosę orkiestrową oraz rekwizytornię.
UWAGI:
Oznaczenia odpowiedzialności: napisał i ilustrował Ralf Butschkow ; tłumaczył Bolesław Ludwiczak.
Wcale nie trzeba być grzeczną dziewczynką, by stać się dobrym człowiekiem czyli opowieść o seksie i urokach życia w Nowym Jorku.W 1940 roku, 19-letnia Vivian Morris zostaje wyrzucona z prestiżowego Vassar College z powodu miernych osiągnięć na pierwszym roku. Zamożni rodzice wysyłają ją do Nowego Jorku, gdzie ma zamieszkać u ciotki Peg, właścicielki podupadłego teatru rewiowego. Vivian poznaje tylko liczne grono barwnych, charyzmatycznych postaci: frywolne tancerki, seksownych amantów, artystki szekspirowskich scen, autorów tandetnych dramatów kryminalnych, inspicjentów i reżyserów. Gdy jednak popełnia błąd, w wyniku którego wybucha skandal w środowisku, cały jej nowy świat staje na głowie, ale choć nie od razu pojmie w pełni, co się stało, to jednak dzięki temu doświadczeniu zrozumie, czego pragnie i jak to osiągnąć. I przede wszystkim znajdzie miłość swojego życia. Vivian wspomina te wydarzenia, które doprowadziły do wielkiego przełomu w jej życiu z perspektywy przeżytych 89 lat. Miasto dziewcząt to romans niepodobnych do innych, oparty na głębokiej wiedzy o tym, czym są namiętności i na czym polegają więzi między kobietą i mężczyzną."Jej książki są tak inteligentne i tak świetnie napisane, że wpadasz po uszy i nie możesz się od nich oderwać"."Entertainment Weekly"
UWAGI:
Oznaczenia odpowiedzialności: Elizabeth Gilbert ; przełożyła Katarzyna Karłowska.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Polska aktorka, która podbiła serca publiczności również za oceanem. Na zachodzie okrzyknięto ją "Ofelią stulecia", recenzje z przedstawień teatralnych obfitowały w peany na jej cześć. W kolejnych odsłonach autor przedstawia ją jednak nie tylko w splendorze sławy. Modrzejewską uważano też za gorszycielkę. Ubóstwianą na scenie, krytykowano za odważne strojei nieobyczajne zachowanie. Nie przeszkodziło to publiczności doceniać jej zaangażowania: dostrzegano wymowę polityczną sztuk, w których grała. Gdy zmarła, uroczystości pogrzebowe na krakowskim cmentarzu Rakowickim przerodziły się w manifestację patriotyczną. Kim zatem była Modrzejewska w oczach współczesnych: fenomenalną artystką, skarbem narodowym, czy też czarującą szatanką i skandalistką.
UWAGI:
Wydanie poprzednie pt.: Żywot Modrzejewskiej. Oznaczenia odpowiedzialności: Józef Szczublewski.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Polska aktorka, która podbiła serca publiczności również za oceanem. Na zachodzie okrzyknięto ją "Ofelią stulecia", recenzje z przedstawień teatralnych obfitowały w peany na jej cześć. W kolejnych odsłonach autor przedstawia ją jednak nie tylko w splendorze sławy. Modrzejewską uważano też za gorszycielkę. Ubóstwianą na scenie, krytykowano za odważne strojei nieobyczajne zachowanie. Nie przeszkodziło to publiczności doceniać jej zaangażowania: dostrzegano wymowę polityczną sztuk, w których grała. Gdy zmarła, uroczystości pogrzebowe na krakowskim cmentarzu Rakowickim przerodziły się w manifestację patriotyczną.
UWAGI:
Wydanie poprzednie pt.: Żywot Modrzejewskiej. Oznaczenia odpowiedzialności: Józef Szczublewski.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Gwiazda, która błyszczała u Konwickiego, Kieślowskiego, Trelińskiego, w dziesiątkach przedstawień, filmów i seriali. Grała kobiety demoniczne i dziewice, intelektualistki i szefowe gangów, matki i córki, żony i kochanki. Jej twarz jest jedną z ikon kina moralnego niepokoju, a oczy o lodowym blasku nie mają sobie równych w polskim kinie.Niedawno wróciła na duży ekran, odnosząc ogromny sukces. Za drugoplanową rolę w "Johnnym" otrzymała Złotego Orła, najbardziej prestiżową nagrodę filmową w Polsce. Ale "Moja nitka" to coś więcej niż opowieść o aktorskiej karierze. Maria Pakulnis przy wsparciu Doroty Wodeckiej zagląda w miejsca, do których nie chce się wracać pamięcią, konfrontuje czytelników i siebie z mrocznymi obrazami własnego dzieciństwa, dojrzewania, z żałobą i stratą. W tej emocjonalnej, mądrej i intymnej rozmowie wrażliwych kobiet każdy odnajdzie okruchy swoich doświadczeń.W filmie "Dolina Issy", pierwszym, w jakim zagrałam, jeden z bohaterów zastanawia się, dlaczego innym jest dobrze, a jemu nie. I odpowiada sobie, że "być może każdemu dano taką nitkę, jego los i albo schwyci jej koniec i wtedy cieszy się, że postępuje jak należy, albo nie schwyci". Wydaje mi się, że można zgubić nitkę, ale szczęściem jest spotkać ludzi, którzy pomogą ci ją złapać, albo na powrót włożą ci ją do ręki. I ja takich ludzi bezinteresownie mi życzliwych spotkałam.
UWAGI:
Oznaczenia odpowiedzialności: Maria Pakulnis ; rozmawia Dorota Wodecka.
DOSTĘPNOŚĆ:
Została wypożyczona Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
WYPOŻYCZYŁ:
Na kartę 626975 od dnia 2024-05-16 Wypożyczona, do dnia 2024-06-17
Właśnie skończyłem siedemdziesiąt lat. Przygotowuję się do starości. Wciąż mam wielką ochotę na życie, lecz teraz zmieniła mi się perspektywa. Świat zacząłem inaczej doświadczać. Zrywając kartkę z kalendarza, wiem, że czasu nie wyprzedzę. Muszę mu się podporządkować. Ale i tak uważam, że jest dla mnie łaskawy. Chyba mogę nawet powiedzieć, że jestem szczęściarzem. Tak, to będzie najlepsze podsumowanie opowieści o smokach mojego życia. Tych dobrych i tych złych. Pewnie złych było więcej - na tym polega natura życia. Lecz jako szczęściarz mogę zapewnić: proszę Państwa, smoka pokonać trudno, ale starać się trzeba.
UWAGI:
Oznaczenia odpowiedzialności: Jerzy Stuhr.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Powiedzenie "podróże kształcą" ma swój głęboki sens i tego się trzymam - mówi autorka i zabiera nas na wyprawę. Ciekawe, wnikliwe, z dystansem, a przede wszystkim z wrodzonym poczuciem humoru opowiada o tym, co drogie jej sercu. Ale tez o tym, co tylko pozornie jest zwyczajne. Tytułowe szczęśliwe wyspy to nie tylko zakątki na całej kuli ziemskiej, odwiedzane przez pełną pasji aktorkę. To także spokojne przystanie, do których wracamy we wspomnieniach: ludzie, chwile, przedmioty i miejsca - kotwice łączące nas mocno z przeszłością, z najmilszym światem. To opowieści o przyblokowym podwórku i dziecięcych zabawach, wspomnienia codziennego życia, dawnego smaku chleba, truskawek i wody z saturatora, anegdoty związane z ludźmi i sprawami, do których po latach, tak jak autorka, lubimy powracać - jak do bezpiecznej przystani.
