Druga część podręcznika Antropologia kulturowa, zatytułowana: "Kultura obyczajowa początku XXI wieku" ukazuje proces zmian i ciągłości w kulturze w kontekście przeobrażeń obyczajowych. Punktem wyjścia rozważań jest kategoria ciała i cielesności, które różnie interpretowane tutaj ukazane są w aspekcie uwarunkowań w kulturze obyczajowej. W strukturze treści rozdziałów, co jest nowością, uwidacznia się podział związany z kategoriami kultury (kultura bytu, społeczna, duchowa). Rozdział pierwszy dotyczy głównie współczesnego kultu ciała, młodości, wzorów kobiet i mężczyzn, praktyk związanych z higieną i troską o urodę, dotyczące mody, ubioru i zdobienia ciała. Rozdział drugi dotyczy obyczajowości związanej z zagadnieniami bytowymi, m.in. potrzeba schronienia, bezdomności i emigracji zarobkowej, odżywiania i obyczajowości kształtowanej przez supermarkety. Rozdział trzeci dotyczy obyczajowości związanej z zaspokojeniem wartości witalnych: zdrowia i seksu. Porusza m.in. problem otyłości i anoreksji, różnorodnych zachowań seksualnych, problem trzeciej płci i homoseksualizmu. Rozdział czwarty traktuje o reliktach obyczajowych, związanych np. z rekreacją, formami życia społeczno-rodzinnego i towarzyskiego. Jest tu mowa o targach i jarmarkach, turniejach rycerskich, zwyczajach łowieckich, Ochotniczej Straży Pożarnej, a także o domowych formach życia towarzyskiego, o reliktach kultury szlacheckiej i żydowskiej. Rozdział piąty traktuje o obyczajowości religijno-świeckiej typu renesansu egzorcyzmów i pielgrzymek oraz nowych zjawisk dotyczących pochówku ludzi i zwierząt oraz zmian występujących w religijności wiernych i w życiu instytucji Kościoła. Rozdział szósty dotyczy obyczajowości młodego pokolenia. Są to zarówno zachowania patologiczne jak i godne uznania. Rozdział siódmy dotyczy obyczajowości życia artystycznego, naukowego i politycznego. Całość kończą rozważania dotyczące globalnego charakteru ponowoczesnej obyczajowości kreowanej przez media.
Ciało jako praźródło kultury obyczajowej – istota, uwarunkowania, typologie, funkcje
1. Ciało i cielesność (w aspekcie antropologii biologicznej a antropologii filozoficznej i pedagogiki) jako praźródło i płaszczyzna kształtowania się obyczajowości
2. Istota kultury obyczajowej i jej uwarunkowania
3. Zwyczaje, obyczaje, obrzędy, rytuały – określenie pojęć i ich typologii
Znaczenia pojęć
Typologia obyczajów i obrzędów
4. Funkcje obyczajowości
Rozdział I.
Obyczajowość dotycząca cielesności człowieka
1. Kult ciała i młodości a starość
2. Dominujące wzory kobiety i mężczyzny
3. Praktyki związane z higieną i troską o urodę
4. Modny ubiór
5. Tatuaż – moda czy ekstremalna potrzeba zmiany wyglądu ciała?
6. Piercing – jedna z najstarszych form obyczajowych zdobienia ciała
Rozdział II.
Obyczajowość związana z potrzebami bytowymi człowieka
1. Obyczajowość związana z zaspokajaniem potrzeby schronienia
2. Bezrobocie, bezdomność i emigracje zarobkowe
3. Tradycja i nowoczesność w sposobie odżywiania
4. Współcześni konsumenci i ich obyczajowość kształtowana przez supermarkety i centra handlowe
Rozdział III.
Obyczajowość dotycząca wartości witalnych (zdrowie i seks)
1. Nowe obyczaje związane z troską o zdrowie
Praktyki obyczajowe związane z troską o zdrowie
2. Otyłość
3. Obyczajowość związana z seksem
Seks zimny, gorący i ludyczny
Seks płatny i nietypowy
4. Trzecia płeć
5. Manifestowana i ukrywana obyczajowość homoseksualizmu
Rozdział IV. Społeczne oblicza obyczajowości świeckiej
1. Relikty obyczajowe historycznych kultur w Polsce
Czym jest las i kto ma prawo o nim mówić? W antropologii środowiska, a zwłaszcza antropologii lasu, nie ma jednoznacznej odpowiedzi na to pytanie. Autorka wykorzystuje badania etnograficzne oraz analizę procesów "instytucjonalizacji natury", by pokazać, że w polskim leśnictwie las nie jest kategorią daną i niezmienną ale powstaje w wyniku zderzenia działań i dyskursów, rozlicznych temporalności, a także czynników pozaludzkich.
Książka opisuje dynamiczne działania, za pomocą których las, przyroda, środowisko stają się niezbędnymi kategoriami dla zrozumienia społeczeństwa. Rezultatem tego podejścia jest charakterystyka sześciu wizji lasu zidentyfikowanych i opisanych w ramach współczesnego polskiego leśnictwa. Zamiast jednej definicji lasu czytelnik otrzymuje las wizji, las symboli.
Książka rzuca wyzwanie nie tylko stereotypom dotyczącym postrzegania lasu, pracy leśników i państwowego nadzoru nad zasobami naturalnymi, ale jest przede wszystkim analizą przeobrażeń zachodzących we współczesnej percepcji i konceptualizacji środowiska naturalnego. Jej celem jest przyjrzenie się ewolucji w relacjach człowiek-natura, oraz współczesnym przeobrażeniom w teoretycznym ich ujmowaniu.
"Antropomotoryka" to kompendium wiedzy na temat motoryczności człowieka. Publikacja omawia przede wszystkim procesy i mechanizmy leżące u podstaw motorycznego zachowania człowieka, dokonuje analizy czynności motorycznej jako celowego zachowania i motorycznych kompetencji, przedstawia nowe teorie i modele z tego zakresu. Podręcznik przeznaczony jest głównie dla doktorantów, studentów, a także wykładowców akademii wychowania fizycznego oraz wydziałów wychowania fizycznego innych uczelni. Może być użyteczny również dla nauczycieli, trenerów i instruktorów.
