“Maciej Linttner maluje obrazy od tak dawna, że (jak sądził może śmiało uważać się za malarza. Ludziom wydają się różne rzeczy i mają do tego prawo o tyle, o ile prawo tego nie zabrania, a nie zabrania dopóki to, co się wydaje, nie staje się przestępstwem"
(ze Wstępu)

Na publikację składają się reprodukcje autora, próba ich swobodnego omówienia, a także cytaty artysty z jego notatnika. “Obrazy, rysunki, notatki z pamięci Linttnera są graficzną interpretacją takiej właśnie poszarpanej formuły, w której wszystko jest od siebie odległe. Według niego słowa właściwie nic nie mówią, bo te istotne dawno już padły, a obrazy to zakamarki pamięci"
(ze Wstępu)