Powieść "Kapitanowie" została napisana z imponującym rozmachem, z oddechem prawdziwie morskim. Śledząc przebieg rejsów, czuje się i przeżywa pokonywaną przez jachty przestrzeń. Na ten rozmach pozwoliło autorowi bogate doświadczenie żeglarskie. Bez osobistego doznania niepowtarzalnej aury morskich przestworzy trudno byłoby wyzwolić w sobie taką "przestrzenną" ekspresję udzielającą się wyobraźni czytelnika. [...]

Ciąg fabularnych wydarzeń, choć przecież fikcyjnych, odbierany jest w każdym momencie lektury jako w pełni wiarygodny. Warte podkreślenia, że Autor zaskarbia sobie tę czytelniczą ufność nie nadużywając swych specjalistycznych kompetencji, dozując nomenklaturę żeglarską z wyczuciem, tak by nie odstręczała hermetyzmem ani nadmierną drobiazgowością szczegółów. [...]

Powieść tchnie romantyką żeglarstwa z czasów jego świetności w latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych, kiedy to właśnie toczy się akcja. Ta romantyka podnosi temperaturę emocji, tworząc pomost między światem przedstawionym a współczesnym odbiorcą, chowającym w sercu wiele sentymentu dla żeglowania po morzach.