Narrator - student medycyny - udaje się z tajną misją do miejscowośći w Alpach: ma obserwować samotnego, bliskiego obłąkania artystę, który po zniszczeniu całego swojego malarskiego dorobku zaszył się na wsi. Już w pierwszej powieści Bernhard zagłębia się więc w analizę stanów psychicznych osób o szczególnej wrażliwości. W przytaczanych zaś przez narratora rozwichrzonych monologach malarza może wypowiedzieć opinie, często radykalne, na rozmaite tematy: medyczne, filozoficzne, społeczne... A w tle mróz i śnieżna zima, echa niedawnej wojny, tragiczne wypadki w ponurej alpejskiej dolinie i galeria postaci lokalnej społeczności.