Inspektor Konrad Sejer prowadzi dwie, dziwnie z sobą powiązane, sprawy. Pierwsza dotyczy zabójstwa samotnie mieszkającej staruszki. Na miejscu zbrodni 12-letni Kannick widział Errkiego Jorhmę, lokalnego świra i uciekiniera ze szpitala psychiatrycznego. Mężczyznę prześladują krwawe koszmary oraz Głosy każące mu robić różne rzeczy. Wszystko komplikuje się jednak, gdy następnego dnia dochodzi do porwania podczas napadu na bank. Morderca przemieni się w ofiarę, ofiara w mordercę - niełatwo będzie Sejerowi rozwikłać tę zagadkę, bo w norweskim miasteczku nic nie jest takie, jak się na pozór wydaje. Fossum doskonale łączy wątki kryminalne z psychologicznymi, czerpiąc z doświadczeń pracy w szpitalu psychiatrycznym. Zbrodnia nie jest u niej niczym spektakularnym, wynika z ludzkich lęków i fobii. Autorka potrafi wczuć się w psychikę zbrodniarza i wniknąć w ludzkie słabości, tworząc przy okazji swoiste studium zamkniętych społeczności.