Filip - główny bohater, człowiek z bogatą przeszłością, która da się usprawiedliwić. Wszak porzucił komunizm na rzecz wolności, zapłacił za to siedząc w wiezieniu, z tej przyczyny przyszło mu udać się na emigrację wewnętrzną i utknąć na prowincji.W jego przeszłości jest też sporo krzywd wyrządzonych tym, którzy go kochali i których - jak mniemał przez chwilę - sam kochał, zarówno mężczyzn (choćby ksiądz Jacenty, też opozycjonista) jak i kobiet (Kalina, czy Anita), wreszcie rodziców, z którymi już nigdy się nie pojednał z powodu politycznego uwikłania. Stanęli bowiem po przeciwnych stronach barykady. Analizując bohaterów powieści dochodzimy do smutnej konstatacji, że wszyscy noszą jakieś maski. Każdy po latach pokazuje światu siebie w takim świetle, jakie na jego życie rzuca klimat społeczny i polityczny danego czasu. Smutna to konkluzja. Zwłaszcza, gdy odniesiemy ją do sfery życia publicznego, gdyż tu musimy sobie zadać pytanie o szczerość intencji tych, którzy wpływają na nasze losy.