Instrukcja dla pań sprzątających to wydany pośmiertnie zbiór najlepszych tekstów legendarnej amerykańskiej autorki opowiadań, przyjęty z zachwytem przez recenzentów i rzesze czytelników, którzy przedtem z twórczością Berlin nie mieli okazji się zetknąć.
Z temperamentem Raymonda Carvera, humorem Grace Paley oraz mieszaniną własnej inteligencji i melancholii autorka tworzyła cuda z dnia codziennego, pisząc o zwykłym życiu i chwilach objawień: w pralniach samoobsługowych, w ośrodkach resocjalizacji i w rezydencjach klasy wyższej, wśród telefonistek, zmagających się z życiem matek, autostopowiczów i złych chrześcijan.