"Chciałbym postawić tu pytanie, czy aby świat w swych małych i wielkich formach nie jest ukształtowany na podobieństwo kryształów - lecz w taki sposób, ze oko rzadko przenika go w tej postaci? Istnieją potwierdzające to znaki..." - powiada Jünger w "Awanturniczym sercu", którego lejtmotywem jest właśnie poszukiwanie takich znaków.

"Awanturnicze serce. Figury i capriccia" (1938) to rodzaj dziennika intelektualnego, na który składają się "obserwacje podmorskiej atmosfery wielkiego miasta", zapiski z przygód botanicznych i zoologicznych, ze snów i lektur, mininarracje, refleksje nad naszą cywilizacją. Poszczególne elementy doświadczenia jednostkowego i historycznego zyskują tu rangę "figur" pozwalających dostrzec sens całości.