"Cudowne życie Edgara Minta" to brawurowo napisana powieść, która najpierw narzuca czytelnikowi pytanie "czy może być jeszcze gorzej?", a potem "czy to się może mimo wszystko dobrze skończyć?".

Edgar to siedmioletni pół-Apacz mieszkający w rezerwacie wraz z matką pijaczką i babką. Pewnego dnia koło pocztowej furgonetki miażdży mu czaszkę. Odznaczający się cudowną żywotnością chłopiec nie umiera, lecz trafia do szpitala, ale rodzina, przekonana, że nie wyszedł z wypadku cało, przestaje się nim interesować. Czy może być gorzej?

Tak, to dopiero preludium groteskowej odysei Edgara od szpitala przez internat dla Indian do rodziny zastępczej, początek serii spotkań z dorosłymi - wariatami, oszustami, cwaniakami czy "życzliwymi" - i nie mniej groźnymi rówieśnikami (białych charakterów jest tu niewiele). Czy to się może dobrze skończyć?...

Przyrównywana do "Lotu nad kukułczym gniazdem" powieść Udalla, zgodnie z najlepszą tradycją literatury amerykańskiej, ukazuje społeczeństwo z perspektywy outsidera. Los Edgara, który pozostaje dobry i ufny mimo okropności fundowanych mu przez współczesny świat, jest do tego świata nader dobitnym komentarzem.