Karla Schefter, niemiecka pielęgniarka, od 1989 roku pracowała w zniszczonym wojną Afganistanie jako wolontariuszka. Po kilku latach postanowiła zbudować własny szpital w Chak, miejscowości oddalonej 70 km od Kabulu. Talibowie długo nie wyrażali na to zgody, ale szpital jednak powstał.

Karla zdobyła uznanie afgańskiej społeczności: pertraktowała z mudżahedinami, wchodziła w układy z talibami, znajdowała posłuch u starszyzny. Po wydarzeniach z 11 września została zmuszona do opuszczenia kraju.

W swoim dzienniku ukazuje poruszający do głębi obraz Afganistanu - jego kultury i zwyczajów, podejścia mieszkańców do świata. Napisana przez nią książka stała się bestsellerem i została przetłumaczona na wiele języków.