Amintas to spolszczony przez Jana Andrzeja Morsztyna dramat pasterski Torquata Tassa: Aminta, favola boschereccia (1573).

Morsztyn dzięki dużej sprawności poetyckiej umiejętnie łączy w swym przekładzie dworski i silnie konwencjonalny charakter sielanki Tassa z rodzimą tradycją bukoliczną, o większych niż włoska skłonnościach do realizmu. Morsztyn uwzględnia realia polskie a równocześnie pozostaje wierny tak treści, jak i nowatorskiej formie pierwowzoru - Tasso po raz pierwszy w bogatej europejskiej tradycji literatury bukolicznej wykorzystał formę dramatyczną do opisy życia pasterzy.

Obok Amintasa do dorobku przekładowego Jana Andrzeja Morsztyna należą również: fragment poematu G. Marin L’Adine, podejmujący apulejański watek Amora i Psyche oraz Cyd albo Roderyk P. Corneille’a.