"»Często muszę kroić mózg i jest to coś, czego nie cierpię« - rozbrajająco szczerze pisze Henry Marsh już na wstępie. Jego opowieść o blaskach i cieniach zawodu neurochirurga przepełniają autentyzm i humor. Autor, wspominając historie konkretnych pacjentów, opisuje rozterki, dramaty i wątpliwości, z którymi musi się mierzyć w codziennej pracy. Jak doświadczony neurochirurg radzi sobie z konsekwencjami nieudanej operacji? Jak mu się pracuje ze świadomością, że jego decyzje mogą dla kogoś oznaczać życie lub śmierć? Jak zachowuje równowagę między niezbędnym dystansem a współczuciem wobec pacjenta? Wyznania Marsha wzruszają i pozwalają lepiej zrozumieć naturę jego pracy. Przecież każdy z nas może kiedyś zostać pacjentem neurochirurga..."