"Sytuację egzystencjalną współczesnych twórców świetnie ujął reżyser Krystian Lupa: Świat przestał być dla człowieka przytulnym gniazdem.
Młodzi ludzie stoją wobec rzeczywistości, która ich przerasta spotworniałej i obcej, a takie są teraz doświadczenia młodych twórców szukających nowego wyrazu.

Zbigniew Blukacz konsekwentnie nie zmierza w rejony modnej tematyki, lecz chce zawrócić czas i nie jest to rodzaj kapitulacji w postaci powrotu do bardziej tradycyjnego obrazowania.
Jest to swoista kronika przeżyć, dokumentująca próby odnalezienia jedności z naturą i swojego miejsca w jej rytmie.
Dzieje się to w świecie wzniosłych uczuć oderwanych od aktualności publicystycznej.
Zbyszek wcześnie stworzył własny system poglądów i nie musi się przestrajać w zależności od panującej mody.