Po trudnej walce z depresją Ewa próbuje nad nowo nauczyć się czerpać radość z siebie, ludzi i z otaczającego świata. Nie załamuje się, osiada na wsi, gdzie tworzy swoją bezpieczną przystań. Tu może być osobą, która próbuje żyć tak jak chce. Nie pozostaje jednak obojętna wobec aktualnych problemów społecznych i - podobnie jak w latach młodości - nie boi się walczyć o to, co uważa za słuszne, wykazując się przy tym empatią i wrażliwością.

Nieoczekiwane spotkanie z dawnym ukochanym przypomni jej, że wciąż chciałaby nie tylko być kochaną, lecz także kochać a klasowy zjazd po wielu latach sprawi, że Ewa skonfrontuje przeszłość z teraźniejszością. Ale czy droga do spełnienia swoich pragnień nie stanie się ślepą uliczką? I czy na pewno ta miłość jest tym, czego Ewa pragnie, by móc żyć w zgodzie z własnymi uczuciami?