Młody, wysportowany chłopak, pełen energii i planów na przyszłość, zostaje nagle wyrwany z podkarpackiej krainy szczęśliwego dzieciństwa i rzucony w wir wojny. Jak przejść przez zamknięcie w więzieniu, a potem w dwóch obozach - najpierw trzy lata w KL Auschwitz, a następne dwa lata w Pasewalku, czerpiąc siłę jedynie ze skrawka widzianego przez kraty nieba? Jak odsunąć traumę, nie dać się wepchnąć w pozycję wiecznej ofiary ze stemplem byłego więźnia i zbudować nowe wartościowe życie? Jak, pomimo piętna pochodzenia inteligenckiego, zostać uznanym lekarzem i stworzyć w trudnych powojennych czasach najpierw zgrany zespół lekarzy i laborantów, a potem autorską szkołę radiologii?

Odpowiedź znajdziecie Państwo we wspomnieniach wybitnego wrocławskiego radiologa, doc. dr hab.Aleksandra Giermańskiego oraz jego wieloletnich współpracowników prof. Jerzego Garcarka, dr Elżbiety Kociatkiewicz-Jarnickiej oraz techniczek RTG Anny Mazur i Anny Dobrzyckiej, którzy opisują powojenne pionierskie czasy radiologii przeplatając opowieść licznymi anegdotami.