Pewnego styczniowego dnia w naszej skrzynce pocztowej, wśród tradycyjnych życzeń noworocznych, znalazła się dziwna pocztówka. Nie była podpisana. Zdjęcie opery Garniera, a na odwrocie imiona dziadków mojej matki, jej ciotki i wujka, którzy zginęli w Auschwitz w 1942 roku. Postanowiłam dowiedzieć się, kto ją przysłał. Z pomocą mamy przeprowadziłam śledztwo. Zbadałam wszelkie możliwe tropy. Wynajęłam prywatnego detektywa i kryminologa, przepytałam mieszkańców wioski, w której zatrzymano moich przodków, poruszyłam niebo i ziemię...
Dzięki temu udało mi się odtworzyć epopeję rodziny Rabinowiczów: ucieczkę z Rosji, przeprowadzkę na Łotwę, a potem do Palestyny, wreszcie osiedlenie w Paryżu i tragiczne wojenne losy. Usiłowałam zrozumieć, jak to się stało, ze Miriam, mojej babci ze strony matki, jako jedynej udało się uniknąć deportacji. Chciałam też rozwiać mgłę tajemnicy, która spowijała jej dwa małżeństwa. Musiałam bardzo głęboko zanurzyć się w tej historii, aby wreszcie odkryć, kto był nadawcą dziwnej pocztówki.
Pocztówka to zarówno powieść detektywistyczna, saga rodzinna, jak i próba zrozumienia własnej tożsamości.
[Anne Berest]
