"Gniazdko dudków" to powieść napisana na cztery ręce przez kultowych nowojorskich poetów: Johna Ashbery’ego i Jamesa Schuylera. Poetycki duet pisał ją, z przerwami, kilkanaście lat, a potem tandem polskich poetów - Andrzej Sosnowski i Tadeusz Pióro - przekładał ją, z przerwami, ponad dwadzieścia pięć lat.

We wstępie Ashbery’ego czytamy: "Czysty przypadek sprawił, że James Schuyler i ja zaczęliśmy pisać "A Nest of Ninnies" - opowiada John Ashbery.
- Był lipiec roku 1952, kiedy wracaliśmy do Nowego Jorku z East Hampton [...]. Zaczynając się nudzić, Jimmy powiedział: - A może byśmy tak napisali powieść? - A jak mielibyśmy to zrobić, zapytałem. - To proste, ty piszesz pierwsze zdanie - brzmiała odpowiedź. Dla Schuylera było to dość typowe - wpaść na błyskotliwy pomysł, po czym zatrudnić kogoś innego, żeby wprowadził go w życie. Żeby nie dać się wystrychnąć na dudka, rzuciłem zdanie złożone z trzech słów: Alice was tired". Efektem tego pomysłu jest jeden z najdziwniejszych i najbardziej żywiołowych eksperymentów w historii literatury amerykańskiej, pastisz opery mydlanej, literackie tour de force rozgrywane na przedmieściach Ameryki.