Placówka jest powieścią pozytywistyczną Bolesława Prusa należącą do kanonu literatury polskiej. Akcja powieści rozgrywa się na polskiej wsi końca XIX wieku i opowiada o losach chłopa Józefa Ślimaka i jego rodziny. Pomimo roztropności i pracowitości Ślimak nie jest w stanie stawić czoła przeobrażeniom, które zmieniają jego świat w następstwie rozwoju kapitalistycznego i polityki niemieckiego zaborcy. Autor opisuje w duchu naturalizmu trudne życie Ślimaków, sprowadzone przez nową dynamikę społeczną do codziennej walki o byt. W powieści pojawiają się również inni bohaterowie dramatu, który rozgrywa się na polskiej wsi. Dziedzic Władysław reprezentuje ziemiaństwo, Josel społeczność żydowską, proboszcz duchowieństwo, osadnicy niemieccy zaborców. Prus tworzy realistyczny i wielostronny obraz przemian zachodzących na polskich ziemiach. Dokumentalny niemal charakter studium Prusowskiego nie umniejsza jego literackiego charakteru. Geniusz autora polega na pogodzeniu naturalistycznych i realistycznych założeń powieści pozytywistycznej z fascynującą prozą, którą czyta się jednym tchem.