Dunia nie może zasnąć. Tata każe jej liczyć owce, ale Dunia woli policzyć wszystkie te razy, kiedy była szczęśliwa. A do liczenia ma dużo, bo od kiedy poszła do pierwszej klasy, wydarzyło się tyle dobrych rzeczy. Przede wszystkim poznała swoją przyjaciółkę Fridę! Ale choć Dunia jest chyba najszczęśliwszą osobą na świecie, to przecież i ona bywa czasem smutna.

Znów będzie o Duni. Tej, która jest taka szczęśliwa! Ale ostatnio Dunia ze smutkiem patrzy na puste krzesło obok w ławce. Siedziała na nim Frida, zanim wyprowadziła się do Uppsali. Dunia nie pozwala nikomu zająć tego miejsca, bo gdzie usiądzie Frida, kiedy wróci? ‒ Frida nie wróci ‒ próbuje jej tłumaczyć pani. ‒ Nigdy nic nie wiadomo ‒ szepcze Dunia. Bo Dunia nigdy nie traci nadziei, nawet jeśli wszystko wydaje się beznadziejne. O przyjemnych, ale też trudnych chwilach w szkole i wśród rówieśników z perspektywy pierwszoklasistki. W sam raz dla początkujących czytelników nie tylko ze względu na treść, ale i formę. Czytanie ułatwiają prosty język, duża czcionka, przejrzysty układ strony i świetne rysunki Evy Eriksson.

Jutro Dunia kończy pierwszą klasę. Dunia, która jest taka szczęśliwa, że mogłaby o tym napisać książkę! Właściwie to już prawie napisała. Siedzi w sali udekorowanej na zakończenie roku i zastanawia się jeszcze tylko nad ostatnim rozdziałem. Nagle ktoś puka do drzwi. Dunia zostaje wywołana na korytarz i dowiaduje się, że wydarzył się wypadek. Duni robi się zimno. Lodowato...

Są wakacje - pierwsze wakacje Duni i jak dotąd najlepsze! Dunia spędza je na wyspie ze swoją przyjaciółką Fridą. Żadne miejsce na świecie nie może się równać z wyspą Fridy! Dunia codziennie wieczorem rozmawia z tatą przez telefon. Pewnego dnia tata bez zapowiedzi pojawia się na wyspie i przywozi niespodziankę. Tylko czy Dunia się z niej ucieszy?

Po wakacjach Dunia rozpoczyna drugą klasę. Z początkiem roku szkolnego jej klasa udaje się na wycieczkę. Zwiedzają Skansen - mnóstwo tu ciekawych zwierząt i starych domów. I byłoby bardzo fajnie, gdyby nie Wiki i Mika, które wykorzystują każdą okazję, by dokuczyć Duni. W końcu Dunia ma dość i ucieka. Biegnie przed siebie, byle dalej od nich! Nagle zdaje sobie sprawę, że się zgubiła. Och, gdyby tylko była przy niej Frida! O uczuciach oczami dziecka. Idealna dla początkujących czytelników.

Właśnie rozpoczęły się ferie zimowe w drugiej klasie. Dunia tak bardzo tęskni za swoją przyjaciółką Fridą, która musiała przeprowadzić się do Uppsali! Podczas jazdy na nartach Dunia przewraca się i leżąc w śniegu, doznaje olśnienia. Czy Frida nie ma czasem urodzin w czasie ferii zimowych? W takim razie Dunia musi koniecznie się z nią spotkać i dać jej prezent. Okazuje się niestety, że nikt nie może z nią jechać. Babcia proponuje, by Dunia pojechała sama. To będzie jej pierwsza samodzielna wyprawa pociągiem. Czy wszystko pójdzie zgodnie z planem? O uczuciach oczami dziecka. Idealna dla początkujących czytelników.

Duni od kilku tygodni nie ma w szkole, bo jest chora. Jednak kiedy Poducha, Mattis i Beni przychodzą do niej z jajem wielkanocnym pełnym słodyczy od całej klasy, nikt im nie otwiera. Dlaczego Duni nie ma w domu? Również Frida, jej najlepsza przyjaciółka, która mieszka w Uppsali, nie miała od dawna z Dunią kontaktu. Frida właśnie przyjechała z mamą i młodszą siostrą do domku na wyspie zrobić wiosenne porządki. Frida tak bardzo tęskni za Dunią, że wrzuca do morza list w butelce, mając nadzieję, że odczyta go ktoś, kto widział Dunię. Bo co się z nią dzieje? I kiedy się wreszcie spotkają? O uczuciach oczami dziecka. Idealna dla początkujących czytelników.