Koledzy i koleżanki wytykają Alberta palcami. Oskarżają go o coś, czego nie zrobił. Jak ma im udowodnić, że to nie on? Tak bardzo chciałby być znowu zwyczajnym Albertem, a nie tym, za kogo go uważają!

Albert lubi bawić się z Miką, kuzynką Wiktora. Właśnie zbudowali domek na drzewie, a Mika ma mnóstwo świetnych pomysłów, jak go urządzić. Jednak chłopaki w szkole śmieją się z Alberta, że bawi się z dziewczynami.

Albertowi się nudzi, a tata nie ma czasu się z nim bawić. Na szczęście Albert ma jeszcze Molgana! Molgan to tajemniczy przyjaciel, który przychodzi wtedy, kiedy Albert go potrzebuje. Molgan jest tak tajemniczy, że tylko Albert może go zobaczyć. A jednak tata ma czasem dość Molgana.

"Czy święta nie mogłyby trwać cały rok? Dlaczego muszą się kończyć? Albert i tata są załamani, nie chcą, by znów nastały zwyczajne dni, nie chcą wracać do przedszkola i do pracy. Tymczasem babcia jest w świetnym humorze. Czyżby miała na ten temat inne zdanie? Albert Albertson, który w Szwecji nazywa się Alfons Aberg, w Niemczech - Willi Wiberg, a w Finlandii - Mikko Mallikas, to zwyczajny chłopiec, w którym dzieci rozpoznają swoje zachowania i emocje - radość zabawy, ciekawość świata, nieograniczoną fantazję, ale też złość, zazdrość czy strach.

Albert lubi dni, kiedy mają z tatą dużo do zrobienia. Bardzo się wtedy spieszą, a tata zapomina o swoich złotych myślach i mądrych radach. W takie dni wszystko się może zdarzyć!Albert Albertson mieszka z bardzo miłym tatą i kotem Puzlem. Jak każdy kilkulatek czasem ma problemy z zasypianiem, potrafi rano strasznie się grzebać przed wyjściem do przedszkola i jest niezwykle pomysłowy, zwłaszcza jeśli bardzo czegoś chce. Dzieci rozpoznają w Albercie swoje zachowania i emocje - radość zabawy, ciekawość świata, nieograniczoną fantazję, ale też złość, zazdrość czy strach.Książki o Albercie, tłumaczone na kilkadziesiąt języków, rozeszły się dotąd w niemal dziewięciomilionowym nakładzie w Szwecji i poza jej granicami, a na ich kanwie powstały liczne spektakle teatralne i filmy animowane. W Szwecji to już kultowa seria, licząca ponad trzydzieści tytułów. Jej autorka i ilustratorka, Gunilla Bergström, otrzymała za swoją twórczość wiele nagród i wyróżnień, włącznie z wyborem jej książki na książkę roku 1997 przez szwedzkie Jury Dziecięce.

Albert jest już duży - jutro rozpoczyna szkołę. Tylko dlaczego nagle zrobił sie taki cichy i posłuszny? Tata domyśla się, że Alberta coś dręczy. Albert Albertson, który w Szwecji nazywa się Alfons Aberg, w Niemczech - Willi Wiberg, a w Finlandii - Mikko Mallikas, to zwyczajny chłopiec, w którym dzieci rozpoznają swoje zachowania i emocje - radość zabawy, ciekawość świata, nieograniczoną fantazję, ale też złość, zazdrość czy strach.

Na podwórku dzieci czasem kłócą się i biją. W zerówce tak samo. Ale Albert się nie bije. Nie znaczy to wcale, że jest grzeczniejszy od innych dzieci. Po prostu nie znosi awantur i bójek.

Albert czasem trochę rozrabia, a czasem jest grzeczny.Dziś rozrabia, bo jest bardzo niezadowolony, że musi iść spać.- Tato, poczytaj mi książkę! - prosi.Albert Albertson mieszka z bardzo miłym tatą i kotem Puzlem. Jak każdy kilkulatek czasem ma problemy z zasypianiem, potrafi rano strasznie się grzebać przed wyjściem do przedszkola i jest niezwykle pomysłowy, zwłaszcza jeśli bardzo czegoś chce. Dzieci rozpoznają w Albercie swoje zachowania i emocje - radość zabawy, ciekawość świata, nieograniczoną fantazję, ale też złość, zazdrość czy strach.

Czy czary naprawdę istnieją? Albert twierdzi, że spotkał prawdziwego czarodzieja. Jednak tata mu nie wierzy. Ale może istnieją czary, które nie są tylko sztuczkami? Czary, w które mogliby uwierzyć nawet tatusiowie?

Albert nie wierzy w duchy, lecz czasem o tym zapomina. A strach ma wielkie oczy...

Albert ma pięć lat i właśnie nauczył się wiązać. Nareszcie tata nie musi się schylać, żeby zawiązać mu buty. Albert wiąże, związuje i przywiązuje wszystko, co się da. A teraz wymyślił coś specjalnego - wiązaną niespodziankę dla Wiktora i Miki. Co to będzie?

Albert dostał pracę! Cały wieczór będzie nianią. Nakarmi Malucha, położy go spać i poczyta mu książkę na dobranoc... Okazuje się jednak, że to nie takie proste, bo Maluch chce wszystko SAM! W dodatku wcale nie chce słuchać historii o myszce ani o kurczaczku, tylko o...

Do urodzin taty został tylko jeden dzień. Albert ma zmartwienie. Chciałby dać tacie jakiś ładny prezent, ale nie wie, co by to mogło być. Albert Albertson, który w Szwecji nazywa się Alfons Aberg, w Niemczech - Willi Wiberg, a w Finlandii - Mikko Mallikas, to zwyczajny chłopiec, w którym dzieci rozpoznają swoje zachowania i emocje - radość zabawy, ciekawość świata, nieograniczoną fantazję, ale też złość, zazdrość czy strach.

Albert przegląda sie w lustrze i patrzy na swojqa fotografię. Zastanawia się nad tym jak wygląda, kim jest. Ale przecież ma o wiele więcej twarzy niż widzi w lustrze i na zdjęciu!

Albert właśnie skończył sześć lat. Ciocia Fela postanawia zorganizować mu prawdziwe przyjęcie urodzinowe i z zapałem zabiera się do pracy. Tylko kto wie lepiej, kogo zaprosić i w co się bawić - Albert czy ciocia? Albert Albertson, który w Szwecji nazywa się Alfons Aberg, w Niemczech - Willi Wiberg, a w Finlandii - Mikko Mallikas, to zwyczajny chłopiec, w którym dzieci rozpoznają swoje zachowania i emocje - radość zabawy, ciekawość świata, nieograniczoną fantazję, ale też złość, zazdrość czy strach.

Albert chciałby być jak tata - dorosły i poważny. Jednak szybko o tym zapomina i zaczyna się bawić. Dziś udaje mu się w dodatku wciągnąć do zabawy tatę.A tata nawet nie podejrzewa, jak mu to wyjdzie na dobre! Albert Albertson, który w Szwecji nazywa się Alfons Aberg, w Niemczech - Willi Wiberg, a w Finlandii - Mikko Mallikas, to zwyczajny chłopiec, w którym dzieci rozpoznają swoje zachowania i emocje - radość zabawy, ciekawość świata, nieograniczoną fantazję, ale też złość, zazdrość czy strach.