"Z naszej huty błyskawica, która Cały kraj rozpali" - śpiewają Ewa, Ula i Zygmunt, gdy na początku Iat 70. XX wieku dają się przekonać, że mogą uczestniczyć w czymś większym niż oni sami. Zatrudnieni przy budowie Huty Katowice, sztandarowej inwestycji epoki Gierka, dojrzewają i zmieniają się wraz z nią. Przeżywają pierwszy spust surówki z wielkiego pieca, stan wojenny, a potem zmianę systemu. Doświadczają miłości i zdrady, radości i krzywd w tym jednej, która raz zaszczepiona, rozrasta się niczym bluszcz.

"Nie jesteś na dworcu Zoo, tylko w Sosnowcu. Nie przesadzaj, że to ukłucie aż tak cię wzrusza" - słyszy pół wieku później Maja, córka UIi, gdy przyjaciółka tatuuje jej na stopie krzemieniem. Liczy na to, że pomogą jej wykrzesać iskry. Przed nią i przed Michałem, synem Ewy, nikt nie roztacza już złudnych wizji świetlanej przyszłości. Kochają i popełniają błędy wyłącznie na własny rachunek. Choć od huty wciąż bije łuna, jej ciało się postarzało. W jego zmarszczkach dzieci budowniczych kombinatu odnajdują ślady dawnych krzywd, ale i niegdysiejszych marzeń. Kiedyś była huta, a co jest teraz?

Powieść finalistki Nagrody Nike to odważna przeprawa przez pięćdziesiąt lat najnowszej historii Polski widzianej przez pryzmat społecznych aspiracji, technologicznych przemian i kobiecej solidarności.