Granica dla Francisco Cantú zawsze była blisko. Wydawało się, że jest stworzony do pisania o niej.
Urodził się i wychował na przygranicznych terenach amerykańskiego południowego zachodu.
Dziadek był imigrantem, a matka - strażniczka - patrolowała tereny parku narodowego. Francisco wstępuje do amerykańskiej straży granicznej.
Wśród krajobrazów znanych z hollywoodzkich westernów sumiennie i dokładnie pełni swoje obowiązki. Złapanych imigrantów odwozi do aresztu. Znalezione ciała odwozi do kostnicy. Jak to na służbie: po prostu robi, co mu każą. Czuje, że jest w tym dobry, ale czy to dobrze?
Gdy jego przyjaciel imigrant jedzie do Meksyku odwiedzić umierającą matkę i nie może już wrócić, coś w nim pęka.
Granica przestaje być abstrakcyjnym pojęciem, a staje się bolesną rzeczywistością.