Ta książka jest wędrówką przez świat, który na naszych oczach ginie. Powstawała przez 18 lat. Bezmyślny i brutalny wpływ człowieka na środowisko został przez ten czas dokładnie zbadany, a naukowcy proponowali rozwiązania - i nic się nie zmieniło. Tomasz Ulanowski podaje dowody: zanieczyszczony i rabunkowo eksploatowany ocean, zmiany w prądach morskich i w cyrkulacji powietrza, topnienie lodowców i podnoszenie się poziomu mórz, zagłada gatunków, pandemie, wpływ zmian klimatu na pogodę, ekspansja technosfery i nieodwracalne wyczerpywanie się zasobów Ziemi.

Wszystko to obserwujemy, podążając za autorem, gdy wędruje wzdłuż wybrzeża Bałtyku, maszeruje brzegiem jednej z wysp Svalbardu, biega, doświadcza świata własnym ciałem, czuje zapachy i smaki, myśli o starzeniu się. A także szuka w tym wszystkim piękna.

Narrator książki, Rudy Waltz, mając dwanaście lat zyskał przezwisko Rysio Snajper, kiedy pewnego popołudnia przypadkiem zastrzelił z karabinu ciężarną gospodynie domową.

Syn niespełnionego artysty malarza, w czasach młodości serdecznego przyjaciela Adolfa Hitlera, snuje opowieść o życiu swojej rodziny, będącym jednym pasmem nieszczęść. Szczeniacki wybryk na zawsze definiuje jego losy, zmusza do opieki nad rodzicami, którzy z jego winy tracą wszystko.

Obarczony paskudna etykietką, napiętnowany przez społeczeństwo, poszukuje przebaczenia i szczęścia, ale sploty nieszczęśliwych okoliczności sprawiają, że kolejna próba wyjścia na prostą kończy sie spektakularna klęską. Z rodzinnego Midland City, miasta dotkniętego katastrofalną śnieżyca, a potem wyludnionego wskutek przypadkowego wybuchu bomby neutronowej, Rudy trafia na krótki czas do Nowego Jorku jako autor sztuki, która zdobywa nagrodę w konkursie dla dramaturgów. I ta przygoda kończy się fiaskiem.