Czternastolatek o przezwisku Maroko nie potrafi się obronić przed napaścią kolegów z klasy. Jest poddawany najróżniejszym torturom i upokorzeniom. Pewnego dnia znajduje w piórniku anonimowy list z jednym zdaniem: "Jesteśmy podobni".

Tak rozpoczyna się jego przyjaźń z Kojimą, która także doświadcza przemocy ze strony rówieśników. Opowiadają sobie swoje dni, dyskutują o świecie i jego wartościach. Skrupulatnie omijają temat szkolnego cierpienia. Do listów wkrada się radość.

Mieko Kawakami snuje intymną opowieść o paraliżującym strachu i samotności. W wyjątkowy sposób pokazuje piękno i brzydotę świata.