Abraham i Mojżesz przybywają do Kostaryki w 1931 roku z kolumbijskiego więzienia, do którego trafili za nielegalne przekroczenie granicy. Przed głodem uratuje ich rosyjski samowar, jedyny wartościowy przedmiot przywieziony z Polski.
Rok wcześniej na statku Orinoco do Kostaryki przypływa czterech dwudziestolatków z Kałuszyna: Mendel, Josek, Jankiel i Judko. W Ameryce Centralnej zakładają fabrykę swetrów, ale szybko przerzucają się na kostiumy kąpielowe.
W latach dwudziestych i trzydziestych XX wieku w Kostaryce osiedla się ponad pół tysiąca polskich Żydów. Obecnie wspólnota ta liczy dwa i pół tysiąca osób. Polaco to dla Kostarykańczyków wciąż Żyd lub handlarz, bo większość imigrantów trudniła się handlem obwoźnym.
Anna Pamuła zamieszkała w Kostaryce i przez pół roku słuchała opowieści polskich Żydów, którzy opuścili Polskę osiemdziesiąt lat temu. Odwiedziła też Polskę, Francję i Izrael, by znaleźć ślady ich przodków i zrozumieć, dlaczego musieli emigrować za ocean.

W obcej dziczy - spełnia się marzenie Caraga i jego przyjaciół - Holly i Brandona, cała trójka bierze udział w wymianie studenckiej i udaje się w podróż do Kostaryki. W nowej szkole poznają innych życzliwych im przemieńców, ale też nowych wrogów. Co więcej Carag, dowiaduje się, że również tutaj swe wpływy ma groźny Andrew Milling. Dla młodego przemieńca staje się jasne, że musi działać, zanim niebezpieczeństwo przybierze na sile.

Opis pochodzi od wydawcy