Kultura fizyczna, sport i ich związki z polityką nigdy nie należały do obszaru, który cieszył się szczególną popularnością wśród badaczy nauk społecznych. Przez wiele lat takie relacje były w zasadzie postrzegane jako naturalne, które nie wymagają szerszego wyjaśnienia. Obecnie w dyskursie politologicznym, sytuacja częściowo uległa zmianie, czego dowodem jest wzrost zainteresowań naukowych odnoszących się do tej kwestii. Dużo bardziej zaawansowane badania prowadzone są w anglosaskim i niemieckim dyskursie naukowym. (...) Zdecydowana większość analiz ma jednak charakter teoretyczny lub porusza temat jedynie w ujęciu sektorowym.

Z kolei w Polsce zjawisko zaangażowania instytucji publicznych w kształtowanie rozwiązań odnoszących się do kultury fizycznej i sportu, polega głównie na analizie aktów prawnych. Publikacje rozpatrują problem pod względem normatywnym lub w perspektywie historycznej. Szczególnie mocno eksponowany jest wątek instrumentalizacji wydarzeń sportowych przez autorytarne i totalitarne systemy polityczne. Znacznie mniej miejsca poświęca się przeobrażeniom w relacjach organizacji sportowych i instytucji publicznych, które dokonały się po 1989 r. Okres ten jest pomijany lub traktowany pobocznie. W związku z powyższym, podjęcie badań nad tą materią przez Autora miało za zadanie wypełnienie luki w polskim dyskursie naukowym. Monografia porusza wiele kwestii badawczych - m.in. działania polityczne, proces zarządzania, kwestie społeczne oraz ekonomiczne. W konsekwencji, pomimo że książka ma charakter politologiczny, to w swej istocie stanowi wynik podejścia interdyscyplinarnego. (...)

Specyfika niemieckiego sportu wynikająca ze społecznego zaangażowania wpływa na określony układ relacji, który stanowi bardzo dobre pole dla badań politologicznych.
(Fragment wstępu)