To opowieść pełna czułości i wrażliwości, ale prawdziwa, bez podlizywania się bohaterce. O kobiecie, która stała się legendą i tej legendy nie udźwignęła, a przede wszystkim o skrywanej przez te wszystkie lata tajemnicy, do której autorzy dotarli dopiero po jej śmierci.
W książce znajdziemy też odpowiedź na to najważniejsze od lat pytanie - jak to się stało, że tych kilka odważnych osób, które zmieniły historię świata, odnosząc największe w swoim życiu zwycięstwo, tak bardzo się ze sobą skłóciło i znienawidziło.
[Cezary Łazarewicz]

Uparta i ambitna. Zawsze w centrum wydarzeń, w centrum polskiej historii. Tam, gdzie czuje się ważna. "Przodująca spawaczka", "bohaterka Sierpnia ’80", "symbol Solidarności".

Rok 1943, na Wołyniu trwa rzeź. Urodzona w ukraińskiej rodzinie Anna ma kilkanaście lat. Jest na służbie u Polaków, gdy dociera do niej wiadomość, że wszyscy jej najbliżsi zginęli. Musi uciekać, a w nowej rzeczywistości poradzić sobie sama. Ukrywa swoją tożsamość: zdobywa fałszywą metrykę, zmienia wyznanie. Liczy, że prawdy o niej nie odkryje nikt.

Rok 1950, Stocznia Gdańska szuka spawaczy. Anna zgłasza się na kurs, chce być najlepsza. Już wkrótce o jej wzorowej pracy dla Polski Ludowej napiszą gazety.

Rok 1980, rodzi się Solidarność. Zwolnienie Anny z pracy wywołuje strajk w stoczni, do protestu przyłączają się setki zakładów pracy. Z przykładnej działaczki staje się dla partii wrogiem numer jeden. Jej upór i ambicja wkrótce dadzą się we znaki wszystkim.

Jej życie prywatne skrywa wiele tajemnic. Anna nie opowiada o tym, co przeżyła w czasie wojny. Ucieka od rodziny, która zabrała ją z Wołynia. Będąc w ciąży, rozstaje się z ojcem dziecka. Nikomu, nawet synowi, nie zdradzi jego tożsamości. Szczęśliwe małżeństwo z Kazimierzem kończy przedwczesna śmierć męża. Przez dużą część życia Anna toczy walkę z nowotworem.

Dorota Karaś i Marek Sterlingow dotarli do nieznanych i niepublikowanych wcześniej materiałów. Odwiedzili rodzinę Anny w Ukrainie, skłonili do zwierzeń jej syna, Janusza Walentynowicza. Rozmawiali z przyjaciółmi i przeciwnikami Anny: Lechem Wałęsą, Bogdanem Borusewiczem, Hanną Krall, Krzysztofem 2, agentem, który zaważył na relacjach Anny z Wałęsą. Przeczytali w IPN-ie teczki związane z działalnością opozycji.

Kluby nocne, a w nich stręczyciele oferujący seks z dziećmi. Kokaina na stołach, policjanci na bramkach.
Sopot by night.
Samobójcza śmierć 14-letniej Anaid i aresztowanie jej prześladowcy "Krystka", łowcy nastolatek, to wierzchołek góry lodowej. Pod wodą Zatoki kryją się potwory. Łowcę opłacali właściciele klubów, do których naganiał kolejne piękne dziewczyny, tolerowali go policjanci, chronili prokuratorzy umarzający dochodzenia wszczynane po skargach matek. Jak to było możliwe? Kim jest gwałciciel? Kim są jego mocodawcy? Dlaczego ten podstępny układ trwa?
Kryminał non-fiction ujawnia kulisy głośnego seksskandalu w Trójmieście.

- Zanim wzruszysz ramionami - że o co tyle krzyku, przecież te małe dziwki same się pakują w kłopoty, wsiadają do tych merców, audi i beemwic, pchają się do klubów, lgną do dzianych gości - pomyśl, proszę: a gdyby to była twoja córka...
[Piotr Stasiński]

Wspomnienia Ireny Jabłońskiej-Kaszewskiej (1927-2014) to opowieść obejmująca kilka epok w dziejach naszego kraju. Autorka przyszła na świat w rodzinie gdańskiej Polonii, w środowisku świadomym swojej tożsamości i polskości. Po dojściu Hitlera do władzy wraz z rodzicami zamieszkała w Toruniu. Kolejne rozdziały wiodą czytelnika przez lata trzydzieste aż po dramat 1 września 1939 r., chaos ewakuacji i pierwszych tygodni wojny. Lata okupacji rodzina Jabłońskich spędza w Toruniu, a po zakończeniu wojny w 1945 r. wraca do Gdańska. Tłem opowieści o życiu prywatnym jest historia odradzającej się gdańskiej Akademii Lekarskiej (od 1950 r. Akademii Medycznej), w której autorka przepracowała niemal pięć dekad. To właśnie z perspektywy tego środowiska obserwujemy "polskie miesiące" - rok 1968, 1970, 1980 i wprowadzenie stanu wojennego. Wraz z przełomem politycznym Okrągłego Stołu i wyborów czerwcowych wchodzimy w lata dziewięćdziesiąte XX w. - dla autorki był to czas intensywnej pracy samorządowej, ale i rozczarowań nową rzeczywistością po roku 1990.Jednym z głównych bohaterów wspomnień Ireny Jabłońskiej-Kaszewskiej jest Gdańsk, dlatego dla każdego gedanisty powinny się one stać lekturą obowiązkową.