Usługi zdrowotne, z uwagi na swoją specyfikę, podlegają wielu regulacjom. W odniesieniu do usług finansowanych ze środków publicznych interwencje państwa obejmują zarządzanie cenami tych usług, czyli działania polegające na ustalaniu i aktualizacji cen.
Analizując doświadczenia międzynarodowe, można wskazać, że w warunkach regulowanej wyceny ceny świadczeń są najczęściej kształtowane na podstawie informacji o kosztach ich realizacji, czyli poprzez zastosowanie metody "koszt plus". Wycena prowadzona jest przez powołaną w tym celu instytucję.

Taka organizacja procesu wyceny, będąca elementem procesu zarządzania cenami usług zdrowotnych, generuje koszty organizacji tego procesu. Koszty te, rozpatrywane w świetle podejścia instytucjonalnego, określane są mianem kosztów transakcyjnych. Poziom kosztów transakcyjnych wynika z otoczenia, w którym realizowana jest transakcja, a także z zaangażowania interesariuszy w przeprowadzenie wyceny.Celem pracy jest odpowiedź na pytanie, w jaki sposób organizacja procesu wyceny usług zdrowotnych wpływa na poziom kosztów transakcyjnych. Stosując analizę porównawczą rozwiązań międzynarodowych, a także dokonując szczegółowej oceny sytuacji w Polsce, autorka pokazuje, z czego wynikają koszty transakcyjne procesu wyceny, a także w jaki sposób cechy transakcji wpływają na poprawność procesu wyceny świadczeń zdrowotnych. Odpowiedź na te pytania stanowi podstawę do skuteczniejszego zarządzania cenami powszechnych usług zdrowotnych.