Kobieta żądna przygód, obdarzona zagadkowym urokiem towarzyszka życia trzech wybitnych mężczyzn, muza, której los kształtowały jedynie namiętności... Gala pozostała tajemnicą. Dla swoich kochanków i mężów była równocześnie kochanką i matką: swoistą, potężną i niezbędną siłę do życia czerpali z niej Paul Eluard, Max Ernst i Salvador Dali, trzej spośród wielkich artystów XX wieku.

Samotna i tajemnicza, Gala wychowywała się w Rosji, wyrastając na dziewczynę zbuntowana przeciw konwenansom, kochającą życie wolne od wszelkich podziałów i zaszufladkowań, migotliwe i pełne blasku. Uchodziła za femme fatale o niezaspokojonych apetytach, raz pełną żaru, kiedy indziej lodowatą.

Dominique Bona przedstawiła przygodę z surrealizmem w nowym świetle: oto trzej z najsławniejszych malarzy i poetów zafascynowani kobietą, która przez całe życie zaciekle chroniła swój świat wewnętrzny. Ta kobieta była ich natchnieniem...

Głosząc tajemnicę Boga Ojca, Syna i Ducha Świętego oraz tajemnicę wcielenia Syna jako wydarzenia niosącego zbawienie całej ludzkości (Deklaracja Dominus lesus, nr 1), Kościół niezłomnie wyznaje swoją wiarę w Jezusa Chrystusa, Syna Bożego. Do podstawowej treści chrześcijańskiego wyznania wiary należy przeświadczenie, że Bóg, stając się w osobie Jezusa z Nazaretu prawdziwym człowiekiem, wszedł - najgłębiej jak to możliwe - w dzieje ludzkości. To najbardziej niezwykłe wydarzenie zbawcze można i trzeba umiejscawiać w określonych ramach czasu i przestrzeni. To dzięki nim istnieje historia i geografia zbawienia, zaś obie mają doniosły wymiar i wydźwięk teologiczny.

W kontekście przygotowań do Wielkiego Jubileuszu Roku 2000, a także w trakcie jego uroczystych obchodów jeszcze raz stało się jasne, że najbardziej fundamentalnym odniesieniem dla chrześcijanina jest wzgląd na to, że wcielenie Syna Bożego oznacza pełnię czasu. W Liście apostolskim Tertio Millennio adveniente (10 XI 1994) Jan Paweł II napisał: W chrześcijaństwie czas ma podstawowe znaczenie. W czasie zostaje stworzony świat, w czasie dokonuje się historia zbawienia, która osiąga swój szczyt w pełni czasu Wcielenia i swój kres w chwalebnym powrocie Syna Bożego na końcu czasów. Aby je pełniej poznawać i zrozumieć, trzeba koniecznie uwzględnić realia czasowo-przestrzenne, w których miało miejsce.

Wszechstronne poznawanie historyczno-kulturowego tła Nowego Testamentu stanowi przede wszystkim rezultat podjęcia i żywiołowego rozwoju w Kościele badań historyczno-krytycznych i literackich nad Biblią. Ten bogaty dorobek wpisuje się w żmudne poszukiwania podejmowane przez chrześcijan różnych wyznań, z których ogromna część jest podporządkowana potrzebom duszpasterskim i misyjnym. Właśnie duszpasterze i głosiciele Słowa Bożego stale potrzebują pomocy opracowanych przez naukowców i specjalistów z różnych dziedzin, które pozwalają lepiej rozumieć, poprawniej wykładać oraz skuteczniej głosić orędzie Jezusa Chrystusa oraz wspaniały Boży plan zbawienia człowieka i świata.
Ks. prof. dr hab. Waldemar Chrostowski

Gumbo to oficjalne danie Luizjany. To zupa pełna najrozmaitszych składników pochodzących z kilku kontynentów, będąca manifestacją różnorodności, erupcją zagmatwania. Taka też jest Luizjana. Przez stulecia kształtowali ją Afrykanie, potomkowie amerykańskich Indian, osadnicy z Europy, Karaibów i Nowej Szkocji. Zanurz się w tej różnorodności:

Poznaj wizję boga według nowoorleańskiej kapłanki voodoo

Przyjrzyj się życiu łowców aligatorów i dowiedz się, jak zniknąć na bagnach z "radaru" urzędu skarbowego

Spotkaj się właścicielem pierwszej w Nowym Orleanie restauracji z białymi obrusami dla czarnych, w której jadali Martin Luther King, Barack Obama i George Bush

Sprawdź, dlaczego Wietnamczycy przejęli biznes połowu krewetek na Zatoce Meksykańskiej

Przekonaj się, dlaczego mieszkańcy czarnych dzielnic Nowego Orleanu przebierają się w trakcie karnawału za amerykańskich Indian, a mieszkańcy prowincji w tym samym czasie utaplani w błocie ganiają po polu kurczaki 

Dowiedz się, za co Korona Brytyjska przeprosiła Cajunów dzięki staraniom jednego z bohaterów tej książki oraz pomocy prezydenta Francji i premiera Kanady.

Luizjana to głębokie Południe naznaczone historią stuleci niewolnictwa, pogromów czarnej ludności i linczów. Przeczytaj relacje ludzi pamiętających czasy segregacji rasowej, potomków niewolników, jak i ich właścicieli.

Samotnym można być wszędzie, ale w wielkim mieście, pośród milionów ludzi ma to szczególny charakter - sama fizyczna bliskość nie wystarczy, by rozproszyć poczucie izolacji. Co to właściwie oznacza: być samotnym? Olivia Laing szuka odpowiedzi na to pytanie i mistrzowsko przeplata własne doświadczenie osamotnienia w Nowym Jorku z życiorysami najbardziej znanych kronikarzy miejskiej samotności. Edward Hopper, Andy Warhol, David Wojnarowicz, Billie Holiday czy Klaus Nomi to tylko kilkoro z jej bohaterów. Przytaczając biografie wielkich nowojorskich twórców, Laing rysuje uniwersalny portret samotników nie z wyboru, a także analizuje skomplikowane związki między samotnością a sztuką. Wśród blichtru i zgiełku współczesności karmi się nas przekonaniem, że samotność da się okiełznać, a społeczna izolacja jest sprawą prywatną. Poczucie osamotnienia jest jednak zbiorowe - w mieście zwanym samotnością mieszka sporo ludzi: to miasto samo w sobie. "Stolica sztuki nieprzypadkowo znajduje się w Nowym Jorku, który jest królestwem samotności. Laing podąża tropem jego książąt i księżniczek, artystów i artystek, którzy na ulicach tego wspaniałego, strasznego miasta toczyli bitwy z samotnością - na śmierć i życie. Sztuka nie jest ucieczką od samotności, ale pozwala stawić jej czoła - podobnie jak ta hipnotyzująca książka pełna melancholii i nadziei." Stach Szabłowski "Przemyślana, przekonująca, sugestywna i przenikliwa książka [.]. Wkraczamy w niej do świata, który jest zarazem mroczny i rozświetlony i w którym samotność jawi się nie tylko jako odwieczna klęska, ale jako jeden ze skarbów składających się na pełnię krótkiej ludzkiej egzystencji." Matthew Adams, "The National" ""Miasto zwane samotnością" to zachwycający hołd dla skrajnej samotności, która może otworzyć nas na odmienność innych ludzi, na ryzyko i nowatorstwo sztuki i artystów. Laing napisała ważną książkę, która będzie cieszyć się uznaniem przez wiele lat." Deborah Levy "Wyjątkowy talent Laing jako krytyczki polega na ogromnej wyobraźni i czułości, z jaką podchodzi do opisywanych postaci. Dzięki temu sens dzieła i życia każdego z artystów pozostaje z nami, nawet gdy już zamkniemy książkę." "Elle" "Ogromny sukces [.]. Laing śmiało podejmuje fundamentalne pytania dotyczące życia i sztuki." "Telegraph" "Niezwykle mądra, pełna zaangażowania i empatii [.] książka, którą koniecznie trzeba przeczytać." Helen McDonald "Nawiązywanie kontaktów staje się mniej onieśmielające, jeśli znika lęk przed porażką. Ta śmiała książka to krok w tym kierunku." "Economist" "Książka Olivii Laing to po części wspomnienia, po części opowieść o sztuce i i geografii. Autorka przygląda się samotności oraz temu, jak przestrzenie publiczne, a zwłaszcza sztuka, mogą uleczyć albo uśmierzyć tę bardzo współczesną dolegliwość." "Red" "Ta książka nie tylko przypomina o tym, jak to jest być samotnym, ale też jest czułą afirmacją łączących nas więzi." "Boston Globe" "Połączenie osobistych zapisków, reportażu, opowieści o historii i wyjątkowo odkrywczej krytyki kultury [.] książka pełna empatii i przenikliwości." "San Francisco Chronicle" "Zarazem osobiste wspomnienia, esej i zbiorowa biografia, podejmująca trudny, niemal zakazany temat i w błyskotliwy sposób ukazująca go od zupełnie nowej strony." "Evening Standard" "Błyskotliwa i co dziwne, dająca pociechę [.]. Laing podchodzi do tematu samotności na swój własny, oryginalny sposób." "New York Times Book Review" "Laing z bezkompromisową szczerością opisuje uniwersalne, a jednak często trudne do przekazania doświadczenie." "Financial Times"

Hymn na cześć Nowego Jorku - poznaj miasto, które nigdy nie śpi.

Niezwykła opowieść o najbardziej fascynującej metropolii świata z perspektywy jej mieszkańców.
Niewidomy piosenkarz, nauczyciel medytacji, elektryk montujący światła w iglicy Empire State Building, agent nieruchomości, serwisant wind, matka nastoletniego chłopaka, który odbywa karę w zakładzie na Rikers Island, złodziej samochodów.
To tylko wybrani bohaterowie tej książki.

Craig Taylor przez sześć lat poznawał Nowy Jork z perspektywy lokalnych społeczności. Spośród setek rozmów i historii tak różnorodnych, jak sami nowojorczycy, wybrał ponad siedemdziesiąt, które ostatecznie stworzyły ten nadzwyczajny portret Wielkiego Jabłka.
Tętniąca życiem, pełna emocji i wielkomiejskiego zgiełku opowieść utkana z historii mieszkańców Nowego Jorku.
Dzięki tej książce poczujesz niesamowitą atmosferę jedynego miasta na świecie, gdzie spotykają się wszystkie nacje i kultury!

Czy holenderscy osadnicy naprawdę kupili Manhattan od Indian za garść paciorków?
Czemu budową mostu Brooklińskiego kierowała kobieta bez inżynieryjnego wykształcenia?
Co późną nocą robiła grupa bankierów uwięzionych w bibliotece pełnej drogocennych rękopisów?

Magdalena Rittenhouse odpowiada na te pytania błyskotliwie i z pasją, łącząc reporterską rzetelność z dociekliwością miłośniczki historii i miejskiej przewodniczki. Pisze o współczesnych reklamach przy Times Square i o legendarnym założycielu "New Yorkera", po trosze hipisie, a po trosze chasydzie; opowiada o wielkich transakcjach finansowych i najdroższych sukienkach, których prototypy powstają w kuchenkach mikrofalowych. Spacerując po mieście, przemieszcza się w przestrzeni i czasie i układa ze swych opowieści wielobarwny kolaż.