"Chciałabym po prostu zrobić sobie wolne i mieć święty spokój. Przytłacza mnie to, że wciąż jestem potrzebna".

"Za każdym razem, gdy córka zachowuje się niegrzecznie w sklepie, mam ochotę stamtąd uciec".

"Dzieci mnie wykańczają. Nie prosiłem się o to. Nie miałem pojęcia, że rodzicielstwo będzie tak wyglądać".

"Czasami tak bardzo się złoszczę na syna, że mam wyrzuty sumienia".

Czy zdarzyło wam się czuć i myśleć podobnie, choć nigdy nie odważyliście się wyrazić tego na głos? Takie odczucia i myśli są całkiem naturalne, a jednak nauczyliśmy się je ukrywać z obawy przed oceną i krytyką. Wpojono nam, że są niewłaściwe. W dodatku bezlitosny umysł nieustannie wypatruje naszych rodzicielskich wpadek i słabości. Niewidzialny cenzor w głowie wciąż powtarza: "O nie, tego nie mów", "Dobry rodzic nigdy by tak nie pomyślał". Wszelkie błędy urastają w naszych oczach do niewyobrażalnych rozmiarów, a każde nieodpowiednie zachowanie dziecka postrzegamy jako swoją rodzicielską porażkę. Nic więc dziwnego, że większość rodziców próbuje ukrywać powyższe reakcje i uczucia przed innymi, a nawet nie przyznaje się do nich przed sobą.

Niestety taka strategia pociąga za sobą przykre konsekwencje. Sprawia, że zatracamy radość rodzicielstwa, postrzegając je wyłącznie jako pasmo uciążliwych obowiązków, stresu i trudności. Co więcej, borykamy się z poczuciem osamotnienia.

Dzięki tej książce przekonacie się, że nie jesteście sami. Autorki podpowiadają, jak radzić sobie z wyzwaniem, jakim jest bycie rodzicem. Opisują skuteczne sposoby postępowania z dokuczliwymi myślami i uczuciami, które pojawiają się w reakcji na typowe zachowania dziecka. Pomagają opanować sztukę dystansowania się od treści podsuwanych przez umysł. Wyjaśniają, jak być w pełni obecnym w kontakcie z dzieckiem, jak dostrzegać w nim wspaniałą i wrażliwą istotę zarówno wtedy, gdy jest w najlepszej formie, jak i wtedy - co być może ważniejsze - gdy jest w najgorszej, a także jak podchodzić do niego uważnie i ze zrozumieniem nawet w najtrudniejszych momentach.