Bieszczadzkie Anioły to sprawa zamknięta szczelnie i skwitowana w głowie, w sercu, w sieci, a nawet w stugębnej plotce ľ nieślubnym pomiocie konfabulacji i domysłu. Uporczywe domykanie imprezy ľ jej upychanie we framugach pamięci ľ sprawiło, że tracąc nieco rachubę czasu ani się obejrzałem, jak upłynęły dwa lata od ostatniego oficjalnego spotkania z publicznością w bieszczadzkim pępku świata. Pora najwyższa zatem i czas na zdystansowany artystyczny rekapitularz w formie płytowego zapisu tej niezwykle twórczej (prawie) dekady, z jej wszelkimi radościami i niepokojami odbitymi uczciwie i wiernie w pieśniach zespołu.