Klasyka science fiction. Ijon Tichy bierze udział w kongresie i opowiada całe wydarzenie ze swojego punktu widzenia. Lem posłużył się tu po mistrzowsku alegorycznym chwytem, którego sens - po dwudziestowiecznych doświadczeniach totalitarnej propagandy i masowych eksperymentów socjotechnicznych - nie wymaga szczególnych objaśnień. W powietrzu jest rozpylany halucynogenny środek, dzięki czemu postrzeganie rzeczywistości zostało zakrzywione. Futurologiczny koszmar jest zatem rozmazany przez fikcyjną wizję, odbieraną przez otumanione zmysły.