W kolejnej, długo wyczekiwanej powieści Steven Saylor prowadzi czytelników przez pełne dramatycznych wydarzeń pierwsze półtora stulecia cesarstwa rzymskiego, widziane oczyma znanych nam już postaci, przedstawicieli pięciu pokoleń patrycjuszowskiego rodu Pinariuszów. Cesarstwo jest kontynuacją pierwszej części ich sagi (Rzym, Rebis 2008) i podejmuje akcję w chwili, kiedy jej ostatni bohater, wówczas jeszcze dziecko, zaczyna dorosłe życie.

Wraz z nimi przeżywamy ostatnie dni panowania Oktawiana Augusta, machinacje Tyberiusza, szaleństwo Kaliguli, dekadencję Nerona, chaos Roku Czterech Cesarzy i wiele wydarzeń - kamieni milowych historii Wiecznego Miasta aż po złoty wiek Trajana i Hadriana. Jesteśmy świadkami wielkiego pożaru z 64 roku, prześladowań chrześcijan przez Nerona i oszałamiających rozmachem inauguracyjnych igrzysk w Koloseum. Na tym bogatym tle autor snuje zasadniczy wątek powieści: wybory, pokusy i dylematy, jakich Fortuna nie szczędzi kolejnym pokoleniom Pinariuszów. Jeden z nich zostaje zabawką w rękach osławionej Messaliny, inny kochankiem westalki; jest wśród nich i oddany przyjaciel Nerona, i zgładzony z rozkazu cesarza chrześcijanin. Pinariusze przeżywają wzloty i upadki, walczą o przetrwanie, ale też szukają sensu życia, religijnej prawdy i - jak każdy człowiek - własnego szczęścia. Kroczą różnymi drogami, często w przeciwnych kierunkach, wszystkich jednak łączy przywiązanie do rodowej tradycji, ucieleśnionej w przekazywanym z pokolenia na pokolenie tajemniczym amulecie, równie starym jak sam Rzym, który zdaje się wywierać przemożny wpływ nie tylko na losy jego posiadaczy, lecz i całego imperium.