Pierwsza z serii książek o sympatycznych mieszkańcach ulicy Pazurkowej, którzy zaprzyjaźnili się dzięki kotu Ogryzkowi. Ogryzek przyszedł do domu państwa Kociejków przed świętami Bożego Narodzenia, zwabiony zapachem karpia. Natychmiast stał się ulubieńcem całej rodziny, szczególnie trójki dzieci. Wkrótce też polubili go pozostali lokatorzy kamienicy, gdy więc na wiosnę kot niespodziewanie zniknął, wszyscy go poszukiwali. Skutek tych poszukiwań okazał się zaskakujący i sprawił mieszkańcom ulicy Pazurkowej wiele przyjemności.

Na początku wakacji pan Kociejko zrobił swoim dzieciom niespodziankę i zbudował dla nich domek na drzewie. Franek, Milka i Mikrus oczywiście zaprosili do wspólnej zabawy dwójkę swoich sąsiadów. Tymczasem w kamienicy przy ulicy Pazurkowej pojawili sie nowi lokatorzy z dużym psem. Dzieci od razy chciały się zaprzyjaźnić z nowym kolegą, jednak okazało się to wcale nie takie proste. Czy nowy lokator będzie się z nimi bawił w domku na drzewie?

Szóstka przyjaciół z ulicy Pazurkowej z utęsknieniem czeka na kolejne wakacje. Wreszcie będą mogli spędzać całe dnie w tajnej bazie w domku pod drzewem, biegać, skakać, bawić się w podchody. Z radością przyjmują wiadomość, że wkrótce dołączy do nich kuzynka Marysi, Matylda, ze swoim psem. Tylko Marysia się nie cieszy. Wie, że Matylda na wszystkich patrzy z góry, a jej mops Klopsik jest noszony na rękach i pachnie fiołkami. Czy Matylda i Klopsik okażą się dobrym towarzystwem dla paczki z ulicy Pazurkowej?

Państwu Przygrywkom urodziły się bliźniaki: Mania i Lucek. Maluchy szybko stały się ulubieńcami dzieciaków z Pazurkowej, które chętnie się z nimi bawiły i towarzyszyły im w spacerach. Nieco mniej z powiększenia rodziny ucieszyły się Beksa i Piegus, koty państwa Przygrywków, ale wkrótce odkryły korzyści wślizgiwania się pod puchate kołderki w podwójnym wózku spacerowym. I tak pewnego dnia nieoczekiwanie również one wyruszyły na spacer. A że akurat w pobliżu przejeżdżała karetka pogotowia, przestraszone koty szybko znalazły się na drzewie. I wtedy powstał duży problem. Dobrze, że do klasy Milki od niedawna chodził Feliks, który był z kotami za pan brat.