Esej Viléma Flussera dotychczas był znany polskim czytelnikom przede wszystkim z komentarzy w piśmiennictwie fachowym. Pozycja, która przyniosła autorowi międzynarodowy rozgłos i była tłumaczona na kilkanaście języków, po latach oczekiwania (pierwsze wydanie w języku niemieckim pochodzi z 1983 roku) po raz pierwszy została wydana w języku polskim.

Książka skłania do refleksji na temat roli aparatu fotograficznego w kulturze oraz zmiany spojrzenia i przeżywania świata wywołanej przez to narzędzie. Vilém Flusser analizuje w swoim tekście elementy procesu medializacji.

W polu jego zainteresowania znalazł się m.in. obraz techniczny, sam aparat rozumiany jako maszyna wytwarzająca symbole oraz tworzona przez niego fotografia, gest fotografowania, dystrybucja i odbiór fotografii oraz powstanie fotograficznego uniwersum. Esej poprzedzony jest wstępem Piotra Zawojskiego wprowadzającym czytelnika w problematykę filozofii fotografii Viléma Flussera.

Ta klasyczna pozycja z dziedziny teorii fotografii powinna wejść do kanonu lektur wszystkich zainteresowanych jej fenomenem.