Dziennikarz poczytnego magazynu, specjalista od reklamy, samobójca wdrapujący się na szczyt budynku, nauczyciel przeżywający na lekcji załamanie nerwowe i jego dziesięcioletni uczeń mający trudności z koncentracją - czy będąc świadkami ich dramatów, jesteśmy w stanie zrozumieć motywacje ich postępowania? Wallace z właściwą sobie chirurgiczną precyzją rozkłada na czynniki pierwsze psychikę bohaterów uwikłanych w absurdy konsumpcyjnego świata.
UWAGI:
Na stronie tytułowej i okładce: Wydawnictwo W.A.B. Oznaczenia odpowiedzialności: David Foster Wallace ; przełożyła Jolanta Kozak.
Drogi Panie, Nigdy nie piszę, bo choć znam zasady, brak we mnie poezji. A wiele trzeba by poezji, bym potrafiła wyrazić, jak ważny jest Pan dla mnie. Prawdę mówiąc, zawdzięczam Panu życie.
Pisarz Balthazar Balsan ma wszystko, czego tylko zapragnie - w przeciwieństwie do Odette, która ledwo wiąże koniec z końcem. A jednak to ona jest szczęśliwa, nie on. Aż pewnego dnia ich spotkanie odmieni życie obydwojga. <> "Odette i inne historie miłosne" to baśniowa opowieść o miłości, a zarazem przypowieść, w której Schmitt z czułością opisuje lęk przed uczuciem i poszukiwanie szczęścia.
UWAGI:
Oznaczenia odpowiedzialności: Eric-Emmanuel Schmitt ; przekład Jan Brzezowski.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Opowieści fantastyczne Tytuł oryginału : : "Peterburskie snovideniâ v stihah i proze". Tytuł oryginału: : "Bobok". Tytuł oryginału: : "Mal`čik u Hrista na elke". Tytuł oryginału: : "Mužik Marej". Tytuł oryginału: : "Stoletnââ". Tytuł oryginału: : "Krotkaâ". Tytuł oryginału: : "Son smešnogo čeloveka". Tytuł oryginału: : "Kak opasno predavat`câ čestolubivym snam".
Dostojewski pisał Opowieści właściwie przez całe życie. Spośród jego bohaterów sympatię budzą głównie ludzie prości, wywodzący się z ludu, jak wieśniak Mareusz czy babuleńka z opowiadania Stuletnia. To w nich widział pisarz ostoję wartości narodu rosyjskiego - wiary, tradycji i prawości.
W Opowieściach osiągnął formę mistrzowską. Znajdując punkt wyjścia w prostej historii, niekiedy gazetowej informacji, przechodził do rozważań uniwersalnych. Zmuszał i zmusza czytelnika do zastanowienia się nad "przeklętymi wyzwaniami" egzystencji: prawdą i fałszem, dobrem i złem, pięknem i brzydotą.
Ale dobro miesza się ze złem, prawda z fałszem, piękno z brzydotą; nasza dusza lawiruje pomiędzy jednym a drugim, nigdy nic nie jest czarne albo białe. I w tym właśnie jest jego nieśmiertelna siła - że bez względu na epokę zawsze odnajdziemy w jego prozie część prawdy o sobie, o własnej duszy.
No cóż, nieważne w jakich czasach żyjesz, po tak uniwersalną klasykę niezmiennie warto sięgać.
Kilkadziesiąt ciekawych, realistycznych miniatur, pełnych humoru i trafnych obserwacji. Książka zawiera najlepsze opowiadania, oceniane w Ogólnonarodowym Konkursie przez Jerzego Pilcha. Są to psychologiczno-obyczajowe portrety Polaków, wspomnienia, przypowieści.
"Najwięcej najlepszych opowiadań to są w klasycznym sensie "charaktery". Postacie bliskich żywych i zmarłych zamieszkują nasze głowy, a wierność ich pamięci dobrze owocuje literacko" - pisze we wstępie Jerzy Pilch.
UWAGI:
Oznaczenia odpowiedzialności: Jerzy Pilch [i inni].
DOSTĘPNOŚĆ:
Została wypożyczona Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Nasze losy się przeplatają, nawet jeśli jesteśmy rozrzuceni po świecie.
Czasem zapach, dotyk czy znalezienie się w odpowiednim miejscu wystarczą, żeby nasze życie zmieniło się na zawsze. Nasze historie się łączą, chociaż pozornie nie mamy ze sobą nic wspólnego.
Mężczyzna, którego po trudnym rozstaniu prześladuje zapach ukochanej kobiety. Młodzi rodzice, którzy mierzą się z kwestią inności nowo narodzonego dziecka. Matka walcząca z potrzebą zemsty na człowieku, który skrzywdził jej syna. Dwie identyczne kobiety, których życie potoczyło się zupełnie inaczej. I człowiek, który po niefortunnym wypadku traci pamięć, a wraz z nią uczucia do swoich najbliższych.
Każde z nich przeżywa moment próby, przez który musi na nowo siebie zdefiniować i odkryć, co jest tak naprawdę ważne. Stany splątane to opowieść utkana z historii, w których każdy odnajdzie cząstkę siebie.
Dziewięć zupełnie różnych, oddalonych od siebie tematyką i czasem powstania opowieści. To, co je spaja, to niepowtarzalna, odporna na literackie mody fraza. Niezmienna jest też u Rylskiego głęboka niewiara w sens istnienia połączona z zachwytem nad jego pięknem. Pięknem tak oczywistym, jak to, które uwodzi nas blaskiem śródziemnomorskiego lata w opowiadaniu Wyspa . Pięknem wspomnień w Jednym z zimnych dni albo pięknem rzeczywistości Rezonansu . Pięknem ukrytym w sile ludzkiego charakteru, jak w tytułowej Szarej lotce. Rylski jest jeden, niepowtarzalny. I taka jest jego proza.
