Każda władza autorytarna boi się prawdy. Jeden z najwierniejszych w polskiej literaturze obrazów szpetoty i degeneracji systemu PRL. Studium kłamstwa władzy, oszukuj ącej, wykorzystującej i demoralizującej społeczeństwo polskie w drugiej połowie XX stulecia.
Po raz pierwszy Trzecie kłamstwo ukazało się w 1980 roku poza krajem, wydała je Biblioteka "Kultury" w Paryżu. Dziś można czytać tę prozę jako świadectwo i jednocześnie jako przypowieść o tym, że każde oszustwo rządzących zostanie przez ludzi dostrzeżone, poddane surowej ocenie i właściwemu - wcześniej czy później - osądowi.
UWAGI:
Oznaczenia odpowiedzialności: Kazimierz Orłoś.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Katarzyna Skrzydłowska-Kalukin w rozmowach z lekarzami najpopularniejszych specjalizacji w Polsce i pracownikami polskiej służby zdrowia. Co widzi pacjent w szpitalnej izbie przyjęć? Zatłoczoną poczekalnię, w której siedzi się po kilka godzin, tłok, lekarzy i pielęgniarki, które go lekceważą. A co widzą lekarze i pielęgniarki? O tym jest ta książka. Zbiór rozmów z ludźmi, którzy tworzą naszą służbę zdrowia i opowiadają nam o niej ze swojej perspektywy. Ta publikacja pomoże nam zrozumieć, jak wygląda codzienność z tej drugiej strony - nawał pracy, brak możliwości stosowania najnowszych osiągnięć medycyny, absurdy systemu. "Pacjenci nas obrażają, krzyczą, że płacą składki i nas utrzymują. Nie zapomnę dyżuru na SOR, kiedy pacjenci w poczekalni chcieli mnie zlinczować, bo oni czekali, a ja musiałam pójść na blok operacyjny do urazu. Pacjent przyjechał z innego szpitala, jedno, jedyne oko, a chorzy z zapaleniem spojówek mieli do mnie pretensję, że poszłam zorganizować operatora dla tego najbardziej potrzebującego z nich".
UWAGI:
Oznaczenia odpowiedzialności: Katarzyna Skrzydłowska-Kalukin.
Zbiór tekstów najsłynniejszej rosyjskiej dziennikarki. Anna Politkowska nie pisała swoich reportaży zza biurka - każde zbieranie materiałów było dla niej równoznaczne z ryzykowaniem życia, zwodzeniem służb specjalnych czy zacieraniem śladów. Niestrudzenie wysłuchiwała skarg zrozpaczonych żon i matek, starszych ludzi czy rannych ocalałych z pogromów. Nagłaśniała zbrodnie, o których próżno było szukać wzmianek w agencjach informacyjnych, oraz doprowadzała do aresztowań tych, którzy wcześniej pozostawali bezkarni. Autorka opisuje między innymi zbrodnie popełniane na narodzie czeczeńskim - zarówno "wybryki" żołnierzy, którzy dla zabawy wystrzelili pocisk w plac pełen ludzi, jak i zaplanowane akcje pacyfikacyjne wiosek. Zawarte w tym tomie reportaże, depesze i felietony dotyczą głównie okresu pierwszej (1994-1996) i drugiej (1999-2009) wojny w Czeczenii. Opisywane przez dziennikarkę akty ludobójstwa popełniane przez Rosjan na narodzie czeczeńskim brzmią w 2022 roku przerażająco znajomo.
Tom reportaży "Tylko prawda" to poruszająca spuścizna Anny Politkowskiej ukazująca wszechstronność autorki, jej niezwykłe zaangażowanie i doskonały warsztat. Jest też świadectwem głębokiego człowieczeństwa kobiety, która reprezentowała honor i sumienie narodu rosyjskiego.
UWAGI:
Oznaczenia odpowiedzialności: Anna Politkowska ; przedmowa Helena Kennedy ; z języka angielskiego przełożył Robert J. Szmidt.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
W cieniu Europy : dwie zimne wojny i trzydziestoletnia podróż przez Rumunię, a nawet dalej Tytuł oryginału: "In Europe`s shadow : two cold wars and a thirty-year journey through Romania and beyond".
Robert Kaplan trafił do Rumunii w zasadzie przez przypadek. W 1973 roku był młodym dziennikarzem, a Rumunia jawiła mu się jako smutny komunistyczny zaścianek, którym nie interesują się zachodnie media. Wkrótce jednak stała się dla niego kluczem do Bałkanów i ostatnim pograniczem - zarówno w sensie geograficznym, jak i historycznym. To rozległe terytorium, kiedyś najdalszy skraj imperiów bizantyjskiego, otomańskiego, habsburskiego i rosyjskiego, do dziś zmaga się ze swoją skomplikowaną historią. W cieniu Europy to połączenie reportażu, rozważań o historii i dziennika z podróży. Autor obserwuje Rumunię dziś, ale nieustannie odwołuje się do przeszłości, bez której niczego tam zrozumieć się nie da.
Grudzień 1981, stan wojenny. Nie działają telefony, granice są zamknięte, na ulicach stoją czołgi. Małgorzata Niezabitowska i fotograf Tomasz Tomaszewski, wbrew surowym zakazom, dokumentują rzeczywisty obraz tamtych dni. Przemycone zdjęcia i specjalnie redagowany konspiracyjny dziennik Niezabitowskiej błyskawicznie ukazują się m.in. we francuskiej i włoskiej prasie. To dzięki temu materiałowi świat zachodni dowiedział się prawdy o realiach polsko-jaruzelskiej "wojny".
Publikujemy po raz pierwszy w Polsce ten tekst, któremu towarzyszą fragmenty ówczesnego osobistego dziennika autorki oraz spisane już po 1989 roku opowieści, odsłaniające kulisy często brawurowych, a zawsze ściśle tajnych działań. Narracje te, wraz z fotografiami, tworzą barwną, wielowątkową, dynamiczną całość, którą czyta się niczym przygodowo-szpiegowski thriller.
UWAGI:
Zdjęcia pochodzą z archiwum Tomasza Tomaszewskiego i Małgorzaty Niezabitowskiej oraz Stanisława Wałęsy i działaczy "Solidarności". Oznaczenia [>>] odpowiedzialności: Małgorzata Niezabitowska ; zdjęcia Tomasz Tomaszewski i Małgorzata Niezabitowska, Stanisław Wałęsa, internowani działacze "Solidarności".
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
