"Od początku istnienia polskiej kolonii stalinowskiej następował proces rozmontowywania nauki. Jako główne instrumenty rozbijania bastionu wolnej myśli służyły rugi wybitnych uczonych z życia akademickiego, tworzenie lichych, prowincjonalnych szkółek oraz rozprzestrzenianie na niezwykłą skalę ofensywy ideologicznej. Komuniści wiedzieli, że bezmyślnymi ludźmi steruje się bezproblemowo, więc przez całe pasmo dyktatorskich rządów systematycznie i drastycznie obniżali poziom szkolnictwa wszystkich szczebli. W ten sposób uzyskali zamierzony owoc w postaci ograniczoności poznawczej i aspiracyjnej inteligencji. Jednocześnie położyli wielki nacisk na tworzenie własnej pseudointeligencji, produkowanej masowo na przyspieszonych kursach, a także pseudo- i quasi-uczelniach, służących, jako protezownie wykształcenia. Z niezwykłą pasją rozpowszechniali nową formę statystycznego przeszeregowania półanalfabetów partyjnych i wojskowych do szeregów inteligenckich za pośrednictwem trybu eksternistycznego. (...)" ze Wstępu autora
Rozpatrując zagadnienie uczenia się w interakcjach społecznych, nie można zapomnieć o dwóch szczególnie interesujących zjawiskach, jakimi są tutoring i binarne uczenie się . Pojęcie tutoringu zostało wprowadzone przez Davida Wooda na określenie nauczania nieformalnego, naturalnego i spontanicznego. Dochodzi do niego w sytuacjach interakcji społecznej wzbogacanej o naturalnie pojawiające się "okazje dydaktyczne" czy też "okazje edukacyjne". Nie wszyscy badacze jednak omawiają tutoring w odniesieniu do relacji dziecko-dorosły. Dużą rolę w procesie nauczania-uczenia przypisuje się tutorowi-rówieśnikowi.Prawdopodobnie niejeden nauczyciel zetknął się kiedyś z problemem niezrozumienia. Mimo, że na lekcji starał się tłumaczyć, pokazywać, stosować różnorodne metody nauczania, jednak uczniowie nie rozumieli, nie potrafili przyswoić wiedzy, choć niewątpliwie nauczyciel dokładał wszelkich starań, by mogli to osiągnąć. Pozwólmy więc, aby rówieśnik przy naszej pomocy wyjaśnił, opisał własnymi słowami to, co my chcemy przekazać. Na pewno znajdzie się dziecko, które szybciej zrozumie, o czym mówi nauczyciel. Pozwólmy dzieciom uczyć się od siebie nawzajem i my uczmy się od nich.
UWAGI:
Bibliografia na stronach 95-99. Oznaczenia odpowiedzialności: Agnieszka Pawlak.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
With an Introduction and Notes by Dr Sally Minogue, Department of English, Canterbury Christ Church University College. Based on Charlotte Brontë`s personal experience as a teacher in Brussels, Villette is a moving tale of repressed feelings and subjection to cruel circumstance and position, borne with heroic fortitude. Rising above the frustrations of confinement within a rigid social order, it is also the story of a woman`s right to love and be loved.
UWAGI:
Tekst w języku angielskim. Oznaczenia odpowiedzialności: Charlotte Brontë.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Celami opracowania są: po pierwsze, przedstawienie opinii i przekonań badanych nauczycieli edukacji wczesnoszkolnej na temat wiedzy osobistej dziecka na podstawie analizy ich wypowiedzi udzielonych w trakcie indywidualnych wywiadów otwartych; po drugie, próba oglądu praktyki pedagogicznej tychże nauczycieli pod kątem sposobów aktywizowania i wykorzystywania wiedzy osobistej dziecka na zajęciach w klasach początkowych szkoły podstawowej.
Podjęto próbę uzyskania odpowiedzi na pytania: Jaki jest sposób rozumienia wiedzy osobistej dziecka i jakie cechy przypisują jej nauczyciele? Czy i jak nauczyciele w praktyce odwołują się do wiedzy osobistej dziecka i ją wykorzystują? Kolejnym celem badań jest ukazanie świadomości nauczycieli w zakresie podejmowanych działań dotyczących aktywizowania i integrowania wiedzy osobistej i szkolnej dziecka w praktyce poprzez zestawienie opinii wyrażonych w wywiadach otwartych z analizą przebiegu przeprowadzonych przez nich zajęć w klasach początkowych szkoły podstawowej.