Wszystkie dzieci potrzebują regulacji emocjonalnej ze strony rodziców. Zwłaszcza gdy doświadczają silnych emocji, takich jak wściekłość, frustracja, stres czy lęk. W takiej sytuacji niezwykle ważne jest to, by wysłuchać dziecka, a także pomóc mu zrozumieć i opanować jego uczucia. Jest to naturalne zadanie rodziców.

A co, jeśli to rodzicom brakuje równowagi emocjonalnej? Jeśli to oni nie radzą sobie ze swoimi uczuciami? Jeśli są do tego stopnia pochłonięci własnymi problemami, że w ich umyśle nie ma już przestrzeni na to, by zająć się problemami dziecka?

Autorka książki wyjaśnia, że rodzice zaabsorbowani własnymi sprawami nie są w stanie skutecznie zaspokajać potrzeb relacyjnych i emocjonalnych swoich dzieci. Nie chodzi tu o sporadyczne czy przejściowe trudności, których doświadczają wszystkie rodziny. Chodzi o sytuację, gdy rodzic jest przez większość czasu pochłonięty swoimi problemami, a jego zachowania przerażają, zawstydzają lub poniżają dziecko, odbierają poczucie bezpieczeństwa, powodują chaos, niszczą poczucie własnej wartości. Napięcia i trudności rodzica stają się wówczas napięciami i trudnościami dziecka, a dom przestaje być ostoją ciepła i spokoju.