Publikacja dotyczy kulturowych studiów miejskich z silnym uwzględnieniem perspektywy badań nad mediami i ich rolą w kształtowaniu "nowej wspólnotowości", którą autorka próbuje zdefiniować w opozycji do tradycyjnych ujęć socjologicznych. Autorka akcentuje obserwowane współcześnie zjawisko przenikania się przestrzeni fizycznych i medialnych, a także śledzi, jak na ich styku powstają nowe formy miejskiej wspólnotowości. Czytelnik może poznać społeczną perspektywę działania mediów sieciowych, w tym nowy wymiar powstawania i działania wspólnot konsumenckich.

"Autorka postawiła sobie zadanie bardzo ambitne, wymagające dobrej orientacji w badaniach dyscyplinarnych i interdyscyplinarnych. Potrafiła też materiał bibliograficzny sprawnie uporządkować pod kątem własnej problematyki i zarazem poddać go krytycznej refleksji [...] nie zdarza się często, by z rzetelnym i precyzyjnym warsztatem badawczym współgrał atrakcyjny warsztat pisarski. Przewiduję więc, że książka będzie z zainteresowaniem czytana i, co więcej, odegra ważną rolę nie tylko w kręgu kulturoznawców, lecz także socjologów i antropologów zainteresowanych współczesnością".

Z recenzji prof. dr hab. Anny Zeidler-Janiszewskiej

Uniwersytet SWPS

"Jeśli droga, którą przeszedłeś, wiodła przez wiele piekieł i pokonałeś ją bardziej samotny, niż życzyłbyś największemu wrogowi, jeśli byłeś jak wilk, który odgryzł sobie nogę, by uciec, jeśli wybrukowałeś swoją drogę klęskami i czołgałeś się na kolanach... to jest to twoja książka, pełna ludzi takich jak ty. Witaj w domu".
Rebecca Solnit, autorka Nadziei w mroku

Misfit to ktoś niedopasowany, niepasujący nigdzie, nieprzystosowany. Dziwak, odmieniec, ekscentryk... Osoba, która słabo adaptuje się w nowych sytuacjach i środowiskach. To wstydliwe określenia, którymi nikt z własnej woli by się nie opisał. Do teraz.

Lidia Yuknavitch jest dumną niedopasowaną. Nie zawsze tak było. Dużo czasu jej zajęło, by nie tylko zaakceptować, ale też docenić status niedopasowanej. Dwa razy wyleciała ze studiów (a może był i trzeci raz, o którym ci nie powie), przeszła dwa burzliwe rozwody, była raz na odwyku i dwa razy w więzieniu. Czuła, że nigdy nie dostosuje się do społeczeństwa. Była beznadziejnym przypadkiem. Zawiodła jako córka, żona, matka, naukowiec - a jedno marzenie, to o byciu pisarką, utknęło w niej na zawsze.

Ta książka to manifest, który stanowi mocny argument za niedopasowaniem, prowadzący do uznania piękna i trudności w wykuwaniu własnej, oryginalnej ścieżki. Lidia Yuknavitch, jedna z najbardziej znanych mówczyń TED, odważna i oryginalna pisarka, przekonuje, że cechy, które cię definiują jako odmieńca, nie muszą być złe: są tym, czym są - są tobą, sprawiają, że jesteś wyjątkowy.

Uczucie niedostatecznego dopasowania jest uniwersalne, a ta książka jest dla niedopasowanych na całym świecie - buntowników, ekscentryków, dziwaków oraz dla każdego, kto czuje, że "coś z nim jest nie tak", że jest niedostateczny, że nie nadąża. To list miłosny Lidii do wszystkich, którzy nigdy nie potrafią znaleźć "właściwej" drogi. Nie powie Ci, jak przestać być dziwakiem - wręcz przeciwnie. W swój uroczy, poetycki i szczery sposób Lidia pokazuje, dlaczego bycie dziwakiem nie jest czymś do przezwyciężenia, tylko do docenienia. Lidia zachęca do nabrania odwagi w dążeniu do celów i pokazuje, jak prosić o rzeczy, których się pragnie. Odmieńcy też mają swoje miejsce w świecie, nawet jeżeli droga do niego jest bardziej wyboista i kręta. To ważny przekaz, który wykracza poza wszystkie kultury i kraje. Ta książka to krok w odważną i współczującą społeczność - miejsce, gdzie każdy może się odnaleźć.