Opowiadam o czterech miesiącach mojego życia, gdy byłam w stanie głębokiego zakochania. Nie sądziłam, że po tym wszystkim, co przeżyłam, będę miała szansę na miłość i że odważę się za nią popłynąć. Nie przypuszczałam, że pomimo mojego wieku uczucie to będzie pełne namiętności, pasji i oddania. Ta książka powstała z tęsknoty za moim ukochanym. Za energią, w której czułam się bezpieczna; za dotykiem, którym mnie otulał; za spojrzeniem, którym mnie rozmrażał.

Któregoś wieczoru nagrałam fragment przyjaciółce, a ona zachwycona powiedziała: "Kochana, jak ty pięknie piszesz o takim zwykłym życiu. To jest Twój wielki dar". Dodała także, że to będzie piękna książka i właśnie wtedy zdałam sobie sprawę z tego, że faktycznie - piszę książkę.

Moja opowieść to zaproszenie kobiet w każdym wieku do tańca z życiem. Pamiętajmy, że miłość do siebie jest efektem ubocznym miłości do innych.